محققان موسسه تحقیقاتی Scripps در آمریکا توانستند پرده از اسرار پروتئین Piezo1 بردارند. این پروتئین یکی از مجموعه پروتئین‌هایی است که محرک‌های فیزیکی مانند لمس کردن یا جریان خون را به سیگنال‌های شیمیایی تبدیل می‌کنند.

این تحقیقات زمینه را برای درک صحیح نحوه احساس نیروهای مکانیکی توسط پروتئین ها و همچنین بخش‌هایی از Piezo1 که با استفاده از مولکول‌ها یا آنتی‌بادی‌ها می‌توان آن‌ها را هدف قرار داد، فراهم کرده است.
پروتئین Piezo1 و هم خانواده آن Piezo2 در سال ۲۰۱۰ میلادی در لابراتوار Patapoutian شناسایی شد.
این پروتئین‌ها به عنوان کانال یونی شناخته می شوند. زیرا در واکنش به یک محرک مکانیکی امکان عبور یون‌ها را از یک حفره فراهم می‌کنند. این پروتئین‌ها در انواع محتلفی از سلول‌ها شناسایی شده و به عنوان یکی از عوامل کلیدی در عصب‌شناسی حسی و فیزیولوژی عروقی محسوب می‌شوند.
با وجود این تاکنون محققان اطلاعی از ساختار مولکولی آن‌ها و نحوه ارتباط اجزای مختلف پروتئین با یکدیگر نداشتند. اکنون محققان با استفاده از یک فناوری تصویربرداری پیشرفته و با کیفیت بالا موسوم به cryo-electron microscopy ساختار Piezo1 را بررسی کرده و دریافتند این پروتئین از سه تیغه منحنی ساخته شده است که در اطراف یک حفره مرکزی قرار گرفته‌اند. آنها معتقدند این تیغه ها در واکنش به نیروی مکانیکی حرکت می کنند و بدین ترتیب حفره باز و بسته می‌شود تا یون‌ها از درون آن عبور کرده و سیگنال‌هایی را برای تشخیص حس لامسه مخابره کنند.
مرحله بعدی این تحقیقات بررسی معماری کلی Piezo1 و تشخیص نحوه عملکرد هر جزء از آن است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature منتشر شده است.