در همه­ ی ابیات،به جز بیت ………آرایه­ی «تلمیح» یافت می­شود.

۱)شاه ترکان سخن مدعیان می­شنود / شرمی از مظلمه­ی خون سیاووشش باد
۲)گرچه نامت گندم است و آستانت جنت است/ من نیم آدم چرا بی­­بهره­ام از نان تو؟
۳)به چین زلف چو شامت نمی­رسد دستم/ نسیم زلف تو از مشک ناب می­جویم؟
۴)در باغ فضل ز آتش طبع چو آب خویش/ هم­چون خلیل سنبل و ریحان نموده­ام

در کدام بیت«اسلوب معادله» وجود ندارد؟

۱)فکر شنبه تلخ دارد جمعه­ی اطفال را عشرت امروز بی­اندیشه­ی فردا خوش است
۲)انتقام هرزه­گویان را به خاموشی گذار تیغ می­گوید جواب مرغ ناهنگام را
۳)افزود آتش من بآب را خبر ببرید اسیر می­بردم غم زکافرم بخرید
۴)چو غوره رست زخامی خویش شد شیرین چوماه روزه به پایان رسید عید شود

در همه­ی ابیات، به جز بیت …..آرایه­ی«تشبیه» به کار رفته است.

۱)اگر چه در برکافور عارضت افعی /تو را چو لعل زمّرد نماست، گو می­باش
۲)اگر چه از من مسکین رقیب در خشم است/ تو را نظر چو به عین رضاست، گو می باش
۳)کاسه­ی سر را تهی کن وانگهی با سربگو/ کای مبارک کاسه­ی سر! عشق را پیمانه باش
۴)به چین زلف چو شام تو مایل است دلم/ شدن به جانب چین گر خطاست گو می­باش

در کدام گزینه آرایه­ی «کنایه» وجود ندارد؟

۱)حلال گشت به چشم تو خون من گرچه / هنوز از دهنت بوی شیر می­آید
۲)بی­علم، دین همی چه طمع داری؟/ در هاون، آب خیره، چرا سایی؟!
۳)از تو آن روز که امید وفایی دارم / تو در آن روز بکوشی و جفا بیش کنی
۴)گل اندک عمر و چندان باد در سر/چگونه خنده ناید گلستان را؟!