در اندازه­ گیری کمیت­ های فیزیکی مانند طول، جرم، زمان و … قطعیت وجود ندارد و همواره مقداری خطا وجود دارد.

با انتخاب وسیله ­های دقیق و روش صحیح اندازه­ گیری، تنها می­ توان خطای اندازه­ گیری را کاهش داد، ولی هیچ­گاه نمی­ توان آن را به صفر رساند.

یکی از این مهارت­های شخص آزمایشگر، نحوه­ ی خواندن نتیجه­ ی اندازه­ گیری است.

برای کاهش خطا در اندازه­ گیری هر کمیت، معمولاً اندازه­ گیری آن را چند بار تکرار می­ کنند. میانگین عددهای حاصل از اندازه­گیری به عنوان نتیجه­ ی اندازه­ گیری گزارش می­ شود.

در انداره گیری، در میان عددهای متفاوت، اگر یک یا دو عدد اختلاف زیادی با بقیه داشته باشند در میانگین­ گیری به حساب نمی­ آیند.

دقت ابزارهای اندازه­ گیری مدرج، برابر کمینه­ ی درجه­ بندی آن ابزار است.

خطای اندازه گیری برای وسیله­ های رقمی (دیجیتال) مثبت و منفی یک واحد از آخرین رقمی است که می­ خوانند.

رقم­ هایی را که بعد از اندازه ­گیری یک کمیت فیزیکی ثبت می­ کنید رقم ­های بامعنا می­ گویند. رقم آخر، که غیرقطعی و مشکوک است و آن را حدس می ­زنیم نیز جزو رقم­ های بامعنا محسوب می­ شود.

در ابزارهای اندازه ­گیری با نمایشگر رقمی (دیجیتال) آخرین رقم سمت راست نتیجه اندازه ­گیری، اگرچه ما آن را حدس نمی ­زنیم و توسط دستگاه گزارش می­ شود، ولی غیرقطعی و مشکوک است.

برای وسایل اندازه‌گیری دیجیتال مقدار خطای اندازه‌گیری برابر با ۱ واحد از آخرین رقمی است که خوانده شده است.