چاقی و اضافه وزن به سرعت در اکثر جوامع رو به رشد است که سبب افزایش نگرانی‌های متعددی در پیش‌بینی بروز بیماری‌های متعدد در آینده‌ای نه چندان دور شده است.

چاقی خود می‌تواند سنگ بنای ایجاد طیف وسیعی از بیماری‌های متعدد مانند بیماری‌های قلب و عروق، دیابت، انواع سکته‌های مغزی و قلبی، بیماری‌های کبدی و سایر بیماری‌ها باشد.

از آنجا که سنین رشد و کودکی در بسترسازی سلامتی و بیماری فرد دارای اهمیت ویژه‌ای است، کنترل چاقی و اضافه وزن در این سنین از اهمیتی دو چندان برخوردار بوده و باید مورد توجه والدین باشد. یکی از باورهای غلط و متأسفانه رایج بین مردم این است که چاقی کودکان را مطلوب می‌دانند و از طرفی دیدگاه غلط دیگری وجود دارد که وقتی فرزندشان به سن بلوغ می‌رسد مشکل اضافه وزن، خود به خود حل می‌شود و لزومی ندارد که از کودکی به فکر آینده فرزندشان باشند، اما حقیقت این است که اضافه وزن و چاقی کودکان نه تنها نشانه سلامتی نیست و الزاماً قرار نیست به هنگام بلوغ، تغییر وزن و بهبودی در وزن کودکان مشاهده شود، بلکه می‌تواند مرتبط با بسیاری از بیماری‌های جسمی و روحی در آینده کودک باشد.

عوارض چاقی کودکان و نوجوانان تنها به اضافه وزن محدود نیست و تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که چاقی و اضافه وزن در کودکی و نوجوانی با بروز عوارض متعدد در سیستم‌های مختلف بدن از قبیل افزایش فشارخون، اختلال در سطح چربی‌های خون و دیواره رگ‌های خونی، دیابت نوع دو، عوارض کلیوی، مشکلات تنفسی، افزایش خطر کیست‌های تخمدان در دختران، کاهش توان جنسی در پسران و مشکلات استخوانی مرتبط است.

یکی از بیماری‌هایی که در سطح جهان به سرعت در حال افزایش است و در کشور ما نیز دارای روند رو به رشدی است، سندروم متابولیک است. این بیماری مجموعه‌ای از عوامل خطرزای متابولیک است که در یک فرد وجود دارند. از مجموعه نشانه‌های خطرزای مرتبط با این بیماری می‌توان به چاقی شکمی، افزایش کلسترول و تری گلیسیرید خون، کاهش میزان hdl خون، بالا بودن فشار و افزایش میزان قند خون را می‌توان نام برد.

یکی از مهم‌ترین ریشه‌های همه موارد مذکور اضافه وزن است که می‌تواند متأثر از ژنتیک یا عادت غلط زندگی باشد. اگرچه بروز این بیماری با چاقی مادر نیز در ارتباط است، اما تحقیقات اخیر بیانگر احتمال بروز این بیماری در افراد لاغر نیز است. اما در مجموع تحقیقات انجام شده بر روی کودکان در ایران و سایر کشورها با سطح نمونه‌گیری بالا حاکی از افزایش احتمال این بیماری در کودکان چاق یا دارای چاقی شکمی است.

بنابر اعلام مرکز تحقیقات رشد و نمو کودکان، بدیهی است با افزایش فعالیت بدنی و تحرک روزانه از یک سو و بهسازی عادت غذایی مانند کاهش مصرف چربی‌های اشباع، قندهای ساده، اسیدهای چرب ترانس، نمک مصرفی ضمن کنترل اضافه وزن و چاقی کودکان، خطر ابتلاء به این بیماری هم در کودکی و هم در بزرگسالی به طرز چشمگیری قابل پیشگیری خواهد بود.