تعریف دایره : دایره مکان هندسی مجموعه نقاطی از یک صفحه است که فاصله اش از نقطه ی ثابتی واقع در آن صفحه، مقدار ثابتی باشد. نقطه ی ثابت، مرکز دایره است. مقدار ثابت، اندازه ی شعاع دایره است.
دو نقطه ی A و B واقع بر یک دایره، دو کمان را روی آن دایره جدا می کند.
زاویه مرکزی : زاویه ای است که رأس آن مرکز دایره و دو ضلع زاویه آن شعاع های دایره است.

هر زاویه ی مرکزی یک کمان از دایره جدا می کند که به آن، کمان نظیر آن زاویه ی مرکزی گفته می شود.

اندازه زاویه مرکزی با اندازه کمان مقابلش برابر است.

پاره خطی که دو نقطه ی متمایز از یک دایره را به هم وصل می کند را وتر می نامند.

وتری که از مرکز دایره می گذرد را قطر می نامند.

قطر بزرگترین وتر ممکن در دایره است.

خط راستی که دایره را در دو نقطه قطع کند، قاطع نسبت به دایره یا خط قاطع نامیده می شود.

شعاع همواره بر خط مماس، در نقطه تماس، عمود است.