خلیل ساعی هدف اصلی در فاز دوم برنامه احیای دریاچه ارومیه را افزایش یک سانتی متری ارتفاع آب این دریاچه اعلام و اضافه کرد: طی سال جاری در کنار بارش های اخیر و اقدام ستاد در خصوص مدیریت رهاسازی آب سدها در بازه زمانی مناسب، حجم آب دریاچه ارومیه به بیش از ۵ میلیارد متر مکعب رسیده است و به طور کلی فاز دوم برنامه ستاد احیا برای افزایش یک سانتی متری دریاچه ارومیه محقق شد.

وی اظهار داشت: در دهه اول خرداد سال ۱۳۹۳ وسعت آب دریاچه برابر با ۲۱۵۰.۷۰ کیلومتر مربع بوده که این میزان در زمان مزبور در سال گذشته به ۲۴۱۴.۲۰ رسیده بود و با توجه به اقدامات مناسب ستاد احیای دریاچه ارومیه و نزولات آسمانی وسعت دریاچه ارومیه در ۱۱ خرداد امسال به ۳۲۵۴.۵۱ کیلومتر مربع رسید که رقمی بسیار مهم و قابل توجه است.

ساعی تصریح کرد: در حال حاضر با در نظر گرفتن مطالعات سازمان فضایی مبنی بر عمیق شدن کف دریاچه ارومیه، این دریاچه به لحاظ فنی احیا شده است.

وی با اشاره به وضعیت دریاچه ارومیه با توجه به گرم تر شدن دمای هوا، گفت: با وجود اینکه در سال های گذشته بسیاری از متخصصان از بهبود وضعیت دریاچه ارومیه اظهار ناامیدی می کردند و از جداسازی دریاچه ارومیه سخن می گفتند، هم اکنون شاهد بهبود حال دریاچه و بازگشت پرندگان مهاجر هستیم.

ساعی با بیان اینکه بر اساس پیش بینی های اداره کل هواشناسی استان دمای هوای استان تا پایان تیرماه نرمال خواهد بود، یادآوری کرد: با وجود گرم تر شدن دمای هوا در فصل تابستان و آغاز فرایند تبخیر ناشی از بالا رفتن درجه حرارت، تاثیر آنچنانی بر وضعیت دریاچه نسبت به سال گذشته نخواهد داشت.

وی با اشاره به تاکید معاون اول رییس جمهور مبنی بر اتمام سه پروژه طرح انتقال آب از رودخانه زاب و تصفیه خانه های فاضلاب شهری تبریز و ارومیه و انتقال پساب حاصل به پیکره دریاچه، گفت: در صورت تحقق و بهره برداری از پروژه های اولویت دار، سالانه ۸۰۰ میلیون متر مکعب آب به پیکره دریاچه انتقال داده خواهد شد که با این وجود در کنار دیگر اقدامات، احیای دریاچه در سال های آتی قابل تحقق خواهد بود.

به گزارش ایرنا، تراز دریاچه ارومیه از سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۷۲ در حد فاصل یکهزار و ۲۷۴ متر تا یکهزار و ۲۷۸ متر متغییر بود، اما از این تاریخ به بعد روند کاهشی تراز دریاچه آغاز شد و تا سال ۱۳۹۳ کاهش متوسط سالانه ۴۰ سانتی متر و در مجموع ۸ متر از تراز دریاچه ارومیه به ثبت رسید.
دریاچه ارومیه یکی از مهمترین و ارزشمندترین زیست بوم‌های آبی در شمالغرب ایران است که ۵۵۰ گونه گیاهی یک ساله و چند ساله در ناحیه اکولوژیک دریاچه شناسایی شده است و پوشش گیاهی بیشتر این منطقه شامل گونه‌های شورپسند، خشکی دوست و آبزی است.
این دریاچه به دلیل برخورداری از ویژگی‌های طبیعی و اکولوژیکی منحصر به فرد از سال ۱۳۴۶ به عنوان پارک ملی و به همراه جزایر کبودان و قویون داغی جزو مناطق حفاظت شده اعلام شد.
دریاچه ارومیه در سال ۱۳۵۴ به عنوان سایت رامسر (تالاب بین المللی) ثبت و در سال ۱۳۵۶ از سوی یونسکو جزو مناطق حفاظت شده نیز اعلام شد.
حوضه آبریز این دریاچه با مساحت ۵۱ هزار و ۸۷۶ کیلومترمربع یکی از ۶ حوضه آبریز اصلی کشور است.