اقلیدس پسر نوقطرس بن برنیقس، ریاضیدان، منجم و هندسه‌دان بزرگ تاریخ است که در سال ۳۲۳ ق. م متولد شد. 
اقلیدس ریاضیدان یونانی ۲۳۰۰ سال قبل در اسکندریه مصر کار می کرد. جزئیات اندکی از زندگی وی باقی مانده است، اما اقلیدس برای نوشتن مجموعه ۱۳ جلدی اصول مشهور است. این کتاب‌ها حاوی اصول و قضایای هندسی بودند و  بیش از ۲۰۰۰ سال پایه ریاضیات را تشکیل می‌دادند.

در واقع این کتاب‌ها چنان واضح نوشته شده بودند که نسخه اصلاح شده آن‌ها تا اوایل سالهای ۱۹۰۰ میلادی در مدارس استفاده می‌شد. اگر چه بعضی از قضایای اقلیدس هنوز معتبر است، ریاضیدان و فیزیکدان معروف آلبرت اینشتین (۱۸۷۹-۱۹۵۵م) ثابت کرد که هندسه اقلیدس در سراسر فضا و زمان معتبر نیست. اقلیدس تالیفاتی درباره موسیقی و موضوعات دیگر نیز دارد.

شرح زندگی
حدود ۳۰۰ ق.م در دوران حکومت بطلس اول (حدود ۳۶۷ تا حدود ۲۸۳ق.م) در مصر، اقلیدس مدرسه ای را در اسکندریه مصر تاسیس می کند. این مدرسه مرکز مطالعات علمی یونانی می شود. 
اقلیدس مجموعه ای از ۱۳ کتاب را به نام اصول تالیف می کند. این کتاب‌ها بر کارهای خود او و دیگر ریاضیدانان یونانی از جمله هیپوکرات از اهالی کیوس (قرن پنجم ق.م) ، تئودیوس و تئاتتوس مبتنی است. در این کتاب‌ها فرمول‌های هندسی ، مانند فرمول‌های تهیه شده توسط ریاضیدان و فیلسوف یونانی فیثاغورث (تقریباَ۵۷۰ تا ۵۰۰ق.م) برای محاسبه اندازه دایره و کره ،و حجم اشکال فضایی منتظم ارائه شده است. این کتاب‌ها همچنین زیر بنای ریاضیات جدید را پی می نهند. موضوعات دیگر مورد بحث در اصول عبارت‌اند از اپتیک (نورشناسی) و پرسپکتیو (علم مناظر) . کار اقلیدس به عربی ترجمه می شود و تاثیر او در سراسر اروپا و خاورمیانه گسترش می یابد. 
۱۱۲۰م آبلارد که یک جهانگرد فاضل انگلیسی است و خود را به صورت یک طلبه مسلمان درآورده است، یک نسخه عربی از اصول را در سفر خود در اسپانیا به دست می آورد. 
قرن ۱۳ میلادی نخستین ترجمه اصول به زبان لاتین. 
قرون ۱۴ تا۱۶ میلادی در طول دوران رنسانس ، ریاضیدانان به نسخ یونانی اصول رجعت می کنند. 
۱۷۰۳م انتشار ویرایش آکسفورد از آثار کامل اقلیدس به زبان یونانی و لاتین در انگلستان. این اقدام آثار اقلیدس را در سطح گسترده ای در دسترس ریاضیدانان و دانشمندان قرار می دهد. 
او کتابی به نام جومطی  در هندسه تالیف کرده است که در یونانی آن را((اسطروشیا)) می‌خوانند و معنی آن ((اصول هندسه)) است.
اقلیدس حکیمی یونانی بود که در اسکندریه می زیست و تبحر فوق العاده ای در هندسه داشت. کتاب برهان در مورد او نوشته است: اقلیدس به معنی کلید هندسه می باشد، چرا که اقلی به زبان یونانی یعنی کلید و دس به معنای هندسه است. او در سال ۲۸۳ ق. م در گذشت. از تالیفات او می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد: 
۱٫ کتاب اسطقسات در هندسه. 
۲٫ اقلیدس. 
۳٫ ظاهرات که به تحریر خواجه نصیر الدین توسی در آمده است. 
۴٫ المناظر هندسه ای که او بنا نهاد به نام هندسه اقلیدسی مشهور است.