نظریههای زیادی دربارهی فراموشکردن مطالب وجود دارد. یکی از این نظریهها، نظریهی «محوشدن» است. بر طبق نظریهی محوشدن، ردیابی یا علامتگذاریِ حافظه در مغزِ شما مانند مسیری است که در جنگل ایجاد میکنید، زمانی که بهطور مداوم از همان مسیر عبور میکنید. اگر تنها یک بار از مسیر عبور کنید یا فاصلهی عبور شما از یک مسیر خیلی طولانی شود، گیاهان و درختان زیادی در جنگل رشد میکند و مسیر شما پس از مدتی ناپدید و محو میشود؛ اما اگر بهطور مداوم و با فاصلههای زمانیِ کوتاه، آن مسیر را طی کنید، جادهای پدید میآید که پس از مدتی برای همیشه ماندگار خواهد شد.
یک پژوهش شناختهشده، میزان بهخاطرآوردن مطالب را پس از گذشت مدتزمانِ مشخصی از دفعهی اولی که مطلب را مطالعه کردهاید، بیان میکند:
فاصلهی زمانی از مطالعه در بار اول |
درصد بهخاطرآوردن مطالب |
بعد از ۱ روز |
۵۴ درصد |
بعد از ۷ روز |
۳۵ درصد |
بعد از ۱۴ روز |
۲۱ درصد |
بعد از ۲۱ روز |
۱۸ درصد |
بعد از ۲۸ روز |
۱۹ درصد |
بعد از ۶۳ روز |
۱۷ درصد |
از این پژوهش نتایج زیر به دست میآید:
-
۱. بدون مرور، بیشترِ اطلاعات از حافظه پاک میشود.
-
۲. بهترین زمان برای مرور مطالب و حکشدن آنها در ذهن، دقیقاً یک تا دو روز پس از اولین مطالعه است.
بنابراین قبل از اینکه مدت زیادی بگذرد، مطالب درسی را مرور کنید تا در شبهای امتحان از اینکه اکثر درسها را به خاطر دارید، شگفتزده شوید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.