آلزایمر یک بیماری شایع مغزی است که در آن با از بین رفتن سلول‌ها، بافت مغزی به تدریج تحلیل می‌رود. در حال حاضر دو سوم از جمعیت جهان دچار بیماری‌های زوال مغز هستند؛ موضوع قابل توجه اینکه تاکنون هیچ درمان قطعی برای رفع این مشکل ارائه نشده است.

یکی از پروتئین‌های مؤثر در ایجاد این بیماری، پروتئین “amyloid” است که موجب اتصال سلول‌های دستگاه عصبی به یکدیگر می‌شود. “tau proteins”، پروتئین دیگری است که در ایجاد بیماری‌های مربوط به زوال عقل نقش پررنگی دارد.

محققان مؤسسه فناوری ماساچوست در کمبریج انگلستان با تاباندن نور کم سو در چشم موش‌های آزمایشگاهی دریافتند که میزان سموم تولید شده توسط دو پروتئین ذکر شده‌ کاهش می‌یابد. در این آزمایش، میزان امواج مغزی موسوم به “نوسانات گاما” با نوردرمانی افزایش یافت و به این ترتیب حافظه موش‌های مبتلا به آلزایمر ژنتیکی و موش‌های مسن که هنوز به این بیماری مبتلا نشده‌ بودند، بهبود پیدا کرد.

از سوی دیگر افزایش نوسانات گاما می‌تواند ارتباط بین سلول‌های عصبی را بهبود و منجر به کاهش التهاب شود؛ در نتیجه از مرگ سلول‌های عصبی موش‌های مبتلا به آلزایمر پیشگیری کند. این شیوه نه تنها در درمان سلول‌های عصبی یا نورون‌ها تأثیر مثبت دارد، بلکه توانایی نوعی سلول ایمنی به نام “microglia” را برای مقابله با التهاب‌های مغز، تقویت می‌کند.  سلول ایمنی microglia می‌تواند مواد زائد و آلودگی‌های مغزی نظیر پروتئین‌های معیوب را که در اثر تشکیل پلاک‌های سمی و انباشته شدن آن‌ها ایجاد شده‌اند، از بین ببرد.

طی این مطالعه، محققان انگلیسی تغییرات ژنی را در موش‌های درمان شده و موش‌هایی که تحت درمان قرار نگرفته بودند، مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که فعالیت ژن‌های موجود در سلول‌های عصبی گروه دوم کاهش یافته و این موضوع بر ارتباط بین سلول‌های عصبی تأثیر می‌گذارد. به گفته محققان، فعالیت ژن‌های موجود در سلول‌های عصبی موش‌های درمان شده طی انجام آزمایشات بیشتر شد که این امر ارتباط بیشتر سلول‌های عصبی و هماهنگی بهتر آن‌ها را به دنبال داشت.

نتایج این مطالعه در مجله Neuron منتشر شده است