محققان با تولید یک ربات دایناسورنما، به درک بهتری از تکامل پرواز پرنده‌ها رسیدند.

 به نظر می‌رسد که در زمان تکامل پرواز پرنده‌ها، سر خوردن در آسمان (گلایدینگ) مرحله مقدماتی اولیه بوده است.

اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که برخی از گونه‌ها قادر بوده‌اند بدون سپری کردن مرحله “گلایدینگ”(gliding) به صورت مستقیم پریده و پرواز کنند که این تحقیقات درک ما از تکامل پرندگان را بهبود می‌بخشد.

اعتقاد محققان بر این است که پرنده‌های امروزی از نوع خاصی از دایناسورها تکامل یافته‌اند. محققان در مطالعات جدید خود روی دایناسور ” کهن‌بال”(Archaeopteryx) تمرکز کردند. این دایناسور که در ۱۵۰ میلیون سال پیش می‌زیسته حدود یک متر طول داشته و ترکیب عجیبی از پرنده و خزنده بوده است. در ابتدا تصور می‌شد که این دایناسور پرواز نمی‌کند.

اگرچه کهن‌بال نمی‌توانست پرواز کند ولی چون در زمان دویدن، بال‌های آن به پرواز در می‌آمده است، ممکن است منجر به تکامل فرآیند پرواز به پروازی فعال شده باشد.

محققان برای آزمایش این فرضیه یک ربات ساختند که می‌تواند با سرعت‌های مختلف روی تردمیل بدود. نتیجه آزمایش ربات این‌گونه شد که حرکت دو ربات باعث شد بال‌های آن به پرواز درآید.

محققان با تولید و آزمایش این ربات دایناسور نما درک بهتری از تکامل پرواز پرنده‌ها یافتند.