محققان آمریکایی دستگاهی ساختند که با ترجمه سیگنال های مغزی به کلام، زمینه لازم برای برقراری ارتباط میان پزشکان و بیمارانی که توان تکلم ندارند را فراهم می کند.

این فناوری جدید از سیگنال های مغزی مرتبط با حرکات فک، حنجره، لب ها و زبان، لغات گفتاری مصنوعی می سازد.

در مراحل آغازین این پژوهش، الگوهای فعالیت الکتریکی مغز ۵ داوطلب به هنگام بلند ادا کردن چند هزار جمله، ضبط شد. این جمله ها از متن داستان های کودکانه معروفی چون زیبای خفته، شازده قورباغه و آلیس در سرزمین عجایب، گرفته شده بودند.
تیم محققان آمریکایی با استفاده از این الگوهای ضبط شده سامانه ای را طراحی کردند که قادر به ترجمه سیگنال های مغزی مسئول برای حرکات انفرادی مجاری صوتی بود.
این سیگنال های رمزگشایی شده درادامه به یک کامپیوتر شبکه عصبی که به یک ترکیب کننده صدا متصل بود، وارد شدند. افرادی که برای گوش دادن به اصوات تولیدی داوطلب شده بودند، توانستند ۱۰۱ جمله تولیدی را به راحتی فهمیده و آن ها را یادداشت کنند.
در دومین بخش این پژوهش، از یکی از داوطلبان خواسته شد تا نخست جملاتی را به طور بلند ادا کند و سپس آن ها را بدون صدا و تنها با حرکات لب به زبان آورد. رمزگشای طراحی شده توانست سیگنال های مغزی مرتبط با حرکات لب را خوانده و آن ها را در گفتار ترکیب شده، ترجمه کند.
داوطلبان مشارکت در این پژوهش همگی از بیماران مبتلا به صرع بودند که تحت یک عمل جراحی ردیفی از الکترود در سطوح مغز آن ها کار گذاشته شده بود.
به گفته محققان، نتایج این پژوهش می تواند گام مهم دیگری در راستای بازگرداندن توان تکلم به بیماران مبتلا به اختلالات کلامی باشد.
جزئیات این پژوهش در آخرین نسخه از مجله Nature منتشر شده است.