با استناد به مقاله جدید «رامسس رامیرز» پژوهشگر موسسه علم حیات زمینی (ELSI) و موسسه علم فضا (SSI) و همکارانش تحت عنوان پیش‌بینی‌ها در مورد کمربند حیات و نحوه محک آن‌ها، یکی از مشکلات عمده در مورد مسئله امکان وجود حیات فرازمینی در سیاره‌های فرا خورشیدی (exoplanet)، فرضیات ارائه‌شده دراین‌باره هستند.
ازآنجا ‌که کمربندهای حیات اکنون به‌عنوان تنها میزبانان حیات شناخته می‌شوند، در اغلب تعاریف ارائه‌شده، وجود آب در سطح آن‌ها به‌طور پیش‌فرض در نظر گرفته می‌شود. در این تعاریف، همچنین این‌طور فرض می‌شود که حیات فرا زمینی به وجود یک سیاره سنگی (زمین‌سان) با ساخت‌های زمینی نیاز دارد که به دور ستاره‌ای گرم و درخشان می‌چرخد.
با این‌حال پژوهش‌های جدید تردیدهایی را درباره بسیاری از این فرضیات مطرح می‌کنند. از جمله این پژوهش‌ها می‌توان به مطالعاتی اشاره کرد که نشان داده‌اند وجود اکسیژن در اتمسفر یک سیاره به‌خودی‌خود به معنای وجود حیات در آن نیست به‌ویژه اگر این اکسیژن محصول تجزیه شیمیایی باشد و نه فتوسنتز.
دیگر پژوهش‌ها نیز نشان داده‌اند که وجود گاز اکسیژن در دوره‌های ابتدایی تکامل یک سیاره، می‌تواند از ایجاد گونه‌های اولیه حیات در آن جلوگیری کند.
نتایج مطالعات مشابه نیز نشان داده‌اند که زمین تک تونیک‌های صفحه‌ای (plate tectonics) لازمه ظهور حیات در یک سیاره نبوده و سیارات آبی» ممکن است امکان پشتیبانی از حیات را نداشته باشند.
از همه مهم‌تر تحقیقات تئوریکی هستند که نشان داده‌اند امکان تکامل حیات در اقیانوس‌های متان و آمونیاک موجود در دیگر اجرام آسمانی نیز وجود دارد. تایتان (Titan) بزرگ‌ترین قمر سیاره کیوان، مثال بارزی در تائید این فرضیه است. محیط این قمر غنی از ترکیبات آلی بوده و به باور دانشمندان امکان حیات فرا زمینی در آن وجود دارد.
اما با این ‌وجود، دانشمندان همچنان برای تخمین امکان حیات فرا زمینی در سیارات دیگر به دنبال نشانگرهای زیستی‌ چون آب و کربن دی‌اکسید هستند که با حیات در کره زمین که به‌عنوان تنها سیاره با قابلیت میزبانی جانداران زنده شناخته می‌شود، مرتبط است.
دسترسی به متن کامل این مقاله در گزارش ده‌ساله مشترک شورای ملی پژوهش آمریکا و آکادمی ملی علوم این کشور، ممکن است.