در این تحقیقات به منظور درک نحوه مداخله مغز در ایجاد احساس تشنگی و واکنش بدن پس از رفع عطش، از ابزار جدیدی موسوم به Neuropixel probe استفاده شد. این ابزار با استفاده از یک سوزن بسیار نازک که مستقیما به بافت مغز وارد می‌شود، امکان ثبت فعالیت عصبی هزاران نورون را به طور همزمان در اختیار می‌گذارد. محققان با استفاده از این ابزار توانستند فعالیت ۲۳ هزار و ۸۸۱ نورون را که در ۸۷ مرحله ۳۴ بخش از مغز قرار داشتند در ۲۱ موش به ثبت برسانند.
هدف از انجام این تحقیقات، ثبت فعالیت نورون‌هایی بود که در چرخه تشنگی و رفع عطش در بخش‌های مختلف مغز فعال می‌شوند.
محققان با نظارت بر میزان سدیم و تعداد ذرات محلول در خون توانستند تشنگی را تشخیص دهند. به گفته محققان مغز نیز با استفاده از سلول‌های موجود در بخش Subfornical Organ یا به اختصار SFO بر وضعیت این دو معیار نظارت می‌کند. زمانی که این دو معیار کمتر از سطح عادی باشند، سیگنال‌هایی برای تحریک احساس تشنگی به سایر بخش‌های مغز ارسال می‌شود.
در نتیجه این تحقیقات مشخص شد قسمت‌های بزرگی از تمام بخش‌های مغز در زمان تشنگی و نوشیدن آب در واکنش به تشنگی، فعال می‌شوند. همچنین محققان توانستند الگوهای مربوط به احساس تشنگی، رفع عطش و شدت تشنگی را در فعالیت‌های نورون‌ها شناسایی کنند.
گزارش کامل این تحقیقات درنشریه Science منتشر شده است.