به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از آسیب دیدگی‌های متداول در مجسمه‌های باستانی به ویژه در کشور مصر، خرابی و تخریب شدید صورت مجسمه‌ها به ویژه بینی آنهاست؛ کارشناسان در جدیدترین پژوهش‌های خود دریافتند علت این تخریب عمدی به سارقان مقبره‌ها در قرن‌های پیش باز می‌گردد.

آن‌ها پس از ورود به مقبره و سرقت آثار باستانی و گنجینه‌ها برای در امان ماندن از خشم صاحب مقبره و جلوگیری از ایجاد نفرین بخش‌های حیاتی از صورت مجسمه به ویژه بینی او را تخریب می‌کردند.

دزدان باستانی گمان می‌کردند که روح فرد متوفی در مجسمه زندگی می‌کنند و به این ترتیب با تخریب بینی مجسمه نمی‌تواند آسیبی به آن‌ها برساند.

نابودی بینی مجسمه از نظر سارقان باستانی و بی اطلاع قرن‌های گذشته سبب جلوگیری از تنفس مجسمه و مرگ آن می‌شد.

کارشناسان این نتیجه‌ها را با بررسی الگوی واحد تخریب بینی در تعداد زیادی از مجسمه‌ها و حتی نقاشی‌های دیواری در کشور مصر به دست آورده اند.

مصری‌های باستانی در کار سنگ تراشی از مهارت بالایی برخوردار بودند و برای بیشتر فرعون‌ها و حکمرانان خود مجسمه‌هایی بزرگ از انواع سنگ‌ها ساخته‌اند؛ بخش زیادی از این مجسمه‌ها در طول تاریخ نابود شده است، اما تعدادی از آن‌ها امروزه باقی مانده است که تاریخ‌دان‌ها با تکیه بر آن‌ها به بررسی تاریخ گذشته کشورمصر می‌پردازند.

از نظر سارقان باستانی تخریب بینی مجسمه به او اجازه نفس کشیدن نمی‌داد و به این ترتیب از نفرین و انتقام او درامان می‌ماندند.

به گفته کارشناسان افزون بر تخریب عمدی بینی به دست سارقان، برخی دیگر از مجسمه‌ها به دلیل برخورد با زمین یا دیگر عوامل دچار شکستگی بینی و دیگر اجزا  شده‌اند.

امروزه بخش زیادی از مجسمه‌های به دست متخصصان مرمت و نوسازی می‌شود اما برخی آسیب‌ها به اندازه‌ای وسیع است که امکان ترمیم و مرمت آن‌ها وجود ندارد یا به عبارت دیگر اصالت مجسمه از بین می‌رود.

تخریب مجسمه‌های باستانی در طول اعصار ادامه داشته است و کارشناسان تخریب بینی مجسمه‌ها را در دوره‌های مختلف از جمله زمان حتشپسوت و آخناتون بررسی کرده‌اند.