اسیدها و بازها در میان طبقه بندی های شیمیایی، مهم ترین هستند. زیرا از نظر خواص در برابر هم می باشند و یکدیگر را خنثی می کنند.
هر روز در بخش های گوناگون زندگی، مقادیر متفاوتی از انواع مواد شیمیایی مصرف می شود که در اغلب آن ها اسیدها و بازها نقش مهمی ایفا می کنند.
به این فرآیند که طی آن یک ترکیب مولکولی به دو یون با بار مخالف تفکیک می شود، تفکیک یونی یا یونش می گویند.
سوانت آرنیوس برنده جایزه نوبل شیمی در سال۱۹۰۳، معتقد بود که اسیدها و بازها هنگام حل شدن در آب، بهطور جزئی یا کامل تفکیک می شوند و ذره های بارداری به نام یون ها را پدید می آورند. این ایده آرنیوس در زمان خود یک ایده انقلابی بود. به طوریکه اغلب شیمیدان ها بر این باور بودند که مولکول ها نمی توانند به یون های مثبت و منفی تفکیک شوند. به همین دلیل با دادن کرسی استادی به وی مخالفت کردند. اما شیمیدان های جوان در پژوهش های خود به نتایجی دست یافتند که با نظریه آرنیوس همخوانی داشت. این روند ادامه یافت تا اینکه در سال ۱۹۰۳ میلادی، جایزه نوبل شیمی به وی اهدا شد.
به یک باز که در آب انحلال پذیر باشد قلیا و محلول حاصل را قلیایی می گویند.
طبق نظریه آرنیوس ،اسیدها با بازهای محلول در واکنشی شرکت می کنند که خنثی شدن نامیده شده و به تولید نمک و آب می انجامد.
با تاکیدی که آرنیوس بر آب و واکنش هایی که در محلول آبی انجام می شوند دارد، بسیار محدود می باشد.
اسیدها معمولاً اکسید و هیدرید نافلزات هستند و با فلزات به خوبی واکنش می دهند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.