فرایند هابر : آمونیاک ماده پرارزشی است که در تهیه کودهای شیمیایی، مواد  منفجره و مواد شیمیایی صنعتی ـ تجاری کاربرد دارد. اولین بار یک دانشمند آلمانی به نام «فریتس هابر» موفق شد آمونیاک را در مقیاس آزمایشگاهی از N2,H2 تولید کند. این واکنش نمونه­ ای از کاربرد عملی تعادل می­ باشد. این واکنش در دمای اتاق، ثابت تعادل بزرگی دارد و انتظار می ­رود پیشرفت چشم گیری داشته باشد، ولی چون انرژی فعالسازی زیادی دارد، سرعت واکنش در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد به اندازه­ ای کم است که در این دما به تعادل نمی ­رسد. در واقع واکنش در این شرایط از لحاظ ترمودینامیکی مساعد است ولی به­ طور سینتیکی کنترل می­ شود.

هیدروژن لازم برای فرایند هابر را از گاز طبیعی تهیه می­ کنند.

نیتروژن یکی از عنصرهای سازنده و اصلی پروتئین­ ها، نوکلئیک اسیدها، ویتامین­ ها و هورمون هاست. از این  رو در بدن همه گیاهان و جانوران وجود دارد و در مقیاس صنعتی (از جمله برای فرایند هابر) از تقطیر جزء به جزء هوای مایع به دست می ­آید.

انواعی از باکتری­ های موجود در خاک می ­توانند آمونیاک و کودهای آمونیوم ­دار را به نیترات تبدیل کنند.

آمونیاک پرکاربردترین ترکیب نیتروژن­ دار است که نسبت به دیگر  ترکیبات آن درمقیاس مولی بسیار بزرگی در صنعت تولید می­ شود. 

ویلیام رامسی کاشف گازهای نجیب در اواخر قرن نوزدهم پیش­بینی کرده بود که جهان تا اواسط قرن بیستم از نیتروژن قابل استفاده گیاهان تهی خواهد شد که این امر توانست کاهش تدریجی فراورده­های کشاورزی و گرسنگی مردم جهان را به دنبال داشته باشد؛اما موفقیت هابر و همکارش « کارل بوش» در تهیه آمونیاک (که کسب جایزه نوبل در سال ۱۹۱۸ را برای آن­ها به همراه داشت)نشان داد که پیش­بینی رامسی نادرست بوده است.

ساخت تجهیزات لازم برای تولید آمونیاک به روش هابر مدیون مهندسی کارل بوش است که به همین دلیل گاهی از فرایند هابر به عنوان فرایند « هابر ـ بوش» نام برده می­ شود.

فرایند هابر هرچند به علت استفاده از آمونیاک در ساخت مواد منفجره باعث طولانی ­تر شدن جنگ جهانی اول گردید، اما به دنبال آن شرایط تولید کودهای شیمیایی و افزایش بازده ی غلات فراهم شد.