تریکلوسان یک ماده پرمصرف در محصولات بهداشتی و مصرفی خانگی از جمله صابون، خمیردندان، مایع ظرفشویی، خوشبوکننده، وسایل آشپزخانه، اسباب‌بازی، رختخواب، لباس و کیسه زباله است.
محققان به منظور بررسی اثر تریکلوسان بر عملکرد آنتی بیوتیک‌های کشنده باکتری، دو آزمایش متفاوت را انجام دادند. در آزمایش اول دو نوع باکتری E.coli و MRSA را در ظروف آزمایشگاهی با استفاده از آنتی بیوتیک درمان کرده و عملکرد سلول‌ها را در فرآیند این کار بررسی کردند. در این آزمایش یک گروه از سلول‌های باکتری را قبل از آزمایش در مجاورت تریکلوسان قرار دادند و مشخص شد مقاومت این گروه از باکتری‌ها در برابر آنتی بیوتیک‌ها در مقایسه با گروه کنترل به میزان ۱۰ هزار برابر افزایش یافته است. در حالت طبیعی نرخ بقای باکتری‌ها در برابر آنتی بیوتیک یک در میلیون است، اما در این آزمایش پس از ۲۰ ساعت یک دهم از باکتری‌ها به حیات خود ادامه دادند.
در آزمایش دوم محققان از دو گروه موش مبتلا به عفونت ادراری استفاده کردند و به آب آشامیدنی موش‌های گروه اول مقداری تریکلوسان اضافه کردند تا میزان دفع آن از طریق ادرار به اندازه میزان دفع شده توسط انسان‌ها برسد. در آمریکا در ادرار حدود ۷۵ درصد از شهروندان تریکلوسان وجود دارد و میزان این ماده در ۱۰ درصد از این افراد به اندازه‌ای است که می‌تواند مانع رشد E.coli شود.
در مرحله بعد تمام موش‌ها را با استفاده از آنتی بیوتیک سیروفلوکساسین درمان کردند. پس از پایان درمان مشخص شد میزان باکتری موجود در ادرار و مجاری ادراری موش‌های گروه اول در مقایسه با گروه دیگر بسیار بالاتر بوده و به ۱۰۰ برابر باکتری موجود در ادرار و مجاری ادراری گروه دوم می‌رسد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه American Society for Microbiology منتشر شده است.