به گزارش بهداشت نیوز اگرچه لیمو، پرتقال و دیگر میوه های خانواده مرکبات به عنوان منبعی عالی برای ویتامین C شناخته شده اند، اما این میوه ها حاوی ماده ای به نام دیوزمین (Diosmin) هستند که یک ترکیب فلاونوئیدی کمتر شناخته شده بوده و از خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهاب برخوردار است.

 دیوزمین اغلب به عنوان یک فلبوتونیک (Phlebotonic)، کلاسی از عوامل درمانی مورد استفاده برای بهبود سلامت سیاهرگ ها، ارجاع می شود. همچنین، گفته شده است که دیوزمین سلامت دیگر انواع رگ های خونی را نیز تقویت می کند.

دیوزمین از نظر گزینه ای درمانی برای نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ مورد استفاده قرار گرفت و امروزه به صورت گسترده به شکل مکمل غذایی در دسترس است. در بسیاری موارد، دیوزمین در ترکیب با هسپریدین، یک فلاونوئید مرکباتی دیگر، مصرف می شود. دیوزمین را می توان از طریق استخراج هسپریدین از پوست مرکبات و اصلاح اجزای آن نیز تولید کرد.

موارد استفاده دیوزمین

دیوزمین گاهی اوقات به عنوان درمانی برای شرایط سلامت زیر استفاده می شود:

– نارسایی مزمن سیاهرگی

– دیابت

– هموروئید

– فشار خون بالا

– ورم لنفاوی (تورم بازوها)

– سندرم پیش از قاعدگی

– کولیت اولسراتیو

– سیاهرگ های واریسی

افزون بر این، گفته شده است که دیوزمین گردش خون را تحریک می کند، از سلامت کبد محافظت می کند، و تورم پس از عمل جراحی را کاهش می دهد.

فواید دیوزمین

برخی مطالعات نشان داده اند که دیوزمین ممکن است به بهبود برخی شرایط سلامت خاص کمک کند. در ادامه با برخی از آنها بیشتر آشنا می شویم.

بیماری مزمن سیاهرگی

بیماری مزمن سیاهرگی به شرایطی که بر سیاهرگ های پا اثرگذار هستند، ارجاع می شود. به عنوان مثال، نارسایی مزمن سیاهرگی شرایطی است که در آن سیاهرگ ها کارایی لازم برای بازگشت خون از پاها به قلب را نداشته و با سیاهرگ های واریسی، تورم قوزک پا، و کرامپ های شبانه پا مرتبط است.

بنابر مطالعه ای که در نشریه Phlebology منتشر شد، دیوزمین و هسپریدین ممکن است به درمان بیماری مزمن سیاهرگی کمک کنند. در این مطالعه ۱۳۶ بیمار مبتلا به این بیماری حضور داشتند. پس از درمان با استفاده از دیوزمین و هسپردین یا روش های درمانی دیگر و دارونما، گروهی از بیماران که دیوزمین و هسپریدین دریافت کرده بودند، کاهش چشمگیرتر در حجم مایع در پاها را تجربه کردند.

هموروئید

چندین مطالعه نشان داده اند که دیوزمین و فلاونوئیدهای دیگر ممکن است در درمان هموروئید مفید باشند. به عنوان مثال، مطالعه ای که در نشریه Techniques in Coloproctology منتشر شد، اثربخشی دیوزمین، هسپریدین، و ترکسرورتین در افراد مبتلا به هموروئید حاد را ارزیابی کرد. پس از گذشت ۱۲ روز از درمان، درد، خونریزی، و نسبت افرادی که تورم پایدار و ترومبوز را گزارش کرده بودند، به طور قابل توجهی در گروهی که ترکیب فلاونوئیدی را دریافت کرده بودند، کاهش یافت.

عوارض جانبی و ایمنی

دیوزمین ممکن است محرک برخی عوارض جانبی از جمله اسهال، سردرد، و معده درد باشد. در یک گزارش، دیوزمین با افزایش سطوح کراتین فسفوکیناز و سرم لاکتیک دهیدروژناز مرتبط بود.

دیوزمین ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد که از آن جمله می توان به آنتی هیستامین فکسوفنادین، داروی ضد صرع کاربامازپین، و داروهای ضد انعقاد خون (به نام رقیق کننده های خون نیز شناخته می شوند) اشاره کرد.

همچنین، باید به این نکته اشاره داشت که خوددرمانی هر شرایطی با دیوزمین و پرهیز یا به تاخیر انداختن مراقبت استاندارد ممکن است پیامدهای جدی به همراه داشته باشد.

سخن پایانی

از آنجایی که پژوهش ها در زمینه دیوزمین محدود هستند، توصیه مصرف مکمل های دیوزمین برای شرایط مختلف زود به نظر می رسد. اگر همچنان قصد استفاده از آن را دارید، ابتدا با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.