وقتی عکس‌ها و گفت‌وگوهای یکی از رتبه‌های برتر کنکور را می‌دیدم نکته‌ای که برایم جالب بود نقش پیگیرانه‌ی پدر و مادر در تمام مراحل زندگی او بود.

وقتی فرزندمان هنوز به مدرسه نرفته است به عنوان پدر و مادر باید برای او وقت بگذاریم؛ با او حرف بزنیم، برایش کتاب بخوانیم، با او بازی کنیم، ریاضی حل کنیم، داستان‌هایش را بشنویم و از او سؤال‌های هدفدار بپرسیم.

بعد از ورود به مدرسه باید درباره‌ی درس‌ها و یادگیری‌هایش با او صحبت کنیم و پیگیر وضعیت درسی و ارتباط او با معلمان و دوستانش باشیم. باید استعدادهای فرزندمان را خوب بشناسیم و در مسیر درست، راهنمایی‌اش کنیم.

او دیگر مستقل شده است و خودش می‌تواند کارهایش را انجام دهد. باید بهترین مشاورش باشیم و نقاط قوت او را ببینیم و او را در مورد مواردی که باید بیش‌تر تلاش کند آگاه کنیم و در جهت بهبود نقاط ضعف او بکوشیم. باید روند آموزشی فرزندمان را رصد کنیم و فراز و نشیب او را در کارنامه‌هایش ببینیم و بدانیم که با تمرکز کردن می‌تواند در هر زمینه‌ای رشد کند.