چای بعد از آب مصرفی ترین نوشیدنی جهان است. با این حال، ۷۸ درصد از چای مصرف شده در سراسر جهان چای سیاه است و فقط ۲۰ درصد چای سبز است. انواع چای، به استثنای چای گیاهی، از برگ های خشک تهیه می شود. سطح اکسیداسیون برگ ها نوع چای را تعیین می کند.

چای سبز از برگ های غیر اکسید شده تهیه می شود و فرآوری کمتری نسبت به چای های دیگر دارد. بنابراین، آنتی اکسیدان ها و پلی فنول های مفیدی را شامل می شود.

-به گفته موسسه ملی سرطان، پلی فنولهای چای باعث کاهش رشد تومور در مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی شده و از آسیب ناشی از اشعه UVB ماوراء بنفش محافظت می کنند.

در کشورهایی که مصرف چای سبز بالا است، میزان سرطان معمولا پایین تر است، اما مطمئن نیست که آیا چای سبز از سرطان در این جمعیت خاص یا دیگر عوامل شیوه زندگی است یا خیر.

-مصرف چای سبز با کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی همراه است. چای سبز حاوی کاتیکین ها، ترکیبات پلیفنیک است که به نظر می رسد اثرات محافظتی متعددی را به ویژه در سیستم قلبی عروقی اعمال کنند.

-مصرف چای سبز، با کاهش کلسترول LDL و کلسترول “بد” همراه است.

-مصرف منظم چای سبز با کاهش خطر سکته مغزی همراه است.

-چای سبز ممکن است سبب کاهش وزن در بزرگسالان شود.

-چای سبز میتواند به عنوان یک درمان جدید برای اختلالات پوستی مانند پسوریازیس و شوره به حساب آید.

-چای سبز می تواند حافظه کاری ما را افزایش دهد.

-چای سبز می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کند.

-چای سبز در جلوگیری از حفره های دندانی، استرس، خستگی مزمن، درمان بیماری پوست و بهبود آرتروز با کاهش التهاب مفید خواهد بود.