این دریاچه آب مایع که ۲۰ کیلومتر پهنا دارد، با استفاده از رادار موجود در مدار گرد Mars Express در عمق ۱٫۵ کیلومتری یخ کشف شد. به اعتقاد محققان مقادیر زیادی از نمک های سدیم، منیزیم و کلسیم در این دریاچه محلول است و آن را در دماهای بسیار پایین تر از نقطه انجماد آب به صورت مایع نگه داشته است. 
با وجود این در تحقیقات جدید مشخص شد که نمک به تنهایی نمی تواند عامل مایع بودن آب باشد و برای شکل گیری دریاچه باید یک منبع گرمایی نیز وجود داشته باشد. با توجه به این که دریاچه در عمق یخ ها دفن شده است، این منبع گرمایی تنها می تواند در زیر دریاچه قرار داشته باشد. 
مشاهدات چندین ساله محققان نشان می دهد که آتشفشان های مریخ زمانی بسیار فعال بوده اند، اما عموما تصور می شود که این آتشفشان ها از چندمیلیون سال قبل غیرفعال شده اند. اما بر اساس محاسبات محققان برای این که چنین دریاچه بزرگی امروز در سطح مریخ وجود داشته باشد باید حداقل در ۳۰۰ هزار سال قبل فعالیت های آتشفشانی در این سیاره به وقوع پیوسته و مقادیری ماگما درون محفظه ای در عمق ۱۰ کیلومتری سطح سیاره جمع شده باشد. از دیدگاه زمین شناسی فعالیت آتشفشانی در این سطح احتمالا تا کنون نیز ادامه دارد. 
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Geophysical Research Letters منتشر شده است.