منجمان در حال کار با تلسکوپ هابل برای مطالعه روی مجموعه ای از قدیمی ترین و ضعیف ترین ستارگان در خوشه ستاره ای کروی به نام ان جی سی ۶۷۵۲/ NGC 6752 بودند که به کشفی پیش بینی ناپذیر دست یافتند و توانستند کهشکانی کوتوله در حیاط خلوت منظومه ما با حدود ۳۰ میلیون سال نوری فاصله بیابند.
گروهی از محقق- منجمان بین المللی اخیرا برای مطالعه ستارگان کوتوله سفید در خوشه ستاره ای کروی در صورت فلکی طاووس از تصاویر تلسکوپ هابل استفاده کردند، هدف رصد آنها استفاده از این ستاره ها برای سنجش عمر خوشه ستاره ای کروی بود اما در این روند به کشفی پیش بینی نشده دست یافته اند.
بر پایه این گزارش، مجموعه ای فشرده از ستاره ها در حاشیه محدوده قابل مشاهده دوربین پیشرفته تلسکوپ هابل قابل مشاهده بود. این دانشمندان بعد از مشاهده و تحلیل دقیق میزان نور و دمای ستاره ها نتیجه گرفتند این ستارگان به خوشه ستاره کروی (که بخشی از راه شیری است) متعلق نیستند؛ بلکه میلیون ها سال نوری با آن فاصله دارند.
این همسایه کیهانی جدیداکشف شده ما که دانشمندان نام بدین ۱ (Bedin 1) را بر آن نهاده اند از نظر اندازه متوسط و کهکشانی درازقامت است. اندازه آن در بلندترین شکل تنها سه هزار سال نوری است که در مقایسه با اندازه راه شیری کوچک به شمار می آید. این کهکشان نه تنها کوچک؛ بلکه به شکل قابل توجهی ضعیف و کم نور است. این خصوصیات باعث شد منجمان آن را در رده کهکشان های کوتوله کروی دسته بندی کنند.
کهکشان های کوتوله کروی از روی حجم کوچک، تابندگی کم، فقدان گردوغبار و جمعیت های ستاره ای قدیمی شناخته می شوند، ۳۶ کهکشان از این نوع تاکنون در گروه خوشه کهکشانی محلی شناخته شده اند و از این تعداد ۲۲ کهکشان، کهکشان اقماری متعلق به راه شیری هستند.
با اینکه کشف کهکشان های کوتوله کروی چندان عجیب نیست؛ کهکشان بدین ۱ مختصات قابل توجهی دارد. این کهکشان نه تنها یکی از کوتوله های کروی است که فاصله ای متناسب دارد؛ بلکه به شدت دورافتاده نیز هست. این کهکشان ۳۰ میلیون سال نوری با راه شیری و ۲ میلیون سال نوری با نزدیک ترین کهکشان میزبان بزرگ یعنی ان جی سی ۶۴۷۷/ NGC 6744 فاصله دارد.
منجمان با توجه به ویژگی های ستاره های آن نتیجه گرفتند که این کهکشان ۱۳ میلیارد سال عمر دارد و تقریبا همسال کائنات است. همچنین به دلیل دوربودن که موجب کمترین واکنش با هر کهکشان دیگری شده است، و زمان دیرسال آن ستاره شناسان بدین ۱ را فسیلی زنده از جهان اولیه یا آغازین می دانند.
کشف بدین ۱ از آن دست یافته هایی است که به خوش اقبالی دانشمندان بستگی دارد، تصاویر بسیار کمی از هابل می توانند به چنین کشفی در مورد اجرام ضعیف آسمانی منجر شود و تصاویر آن تنها محدوده کوچکی از آسمان را ثبت می کنند.
تلسکوپ های آینده؛ مانند دبلیو فرست/ WFIRST با گستره وسیع تر رصد دوربین هایی خواهند داشت که محدوده گسترده تری از آسمان را در اختیار رصدکنندگان قرار می دهند و می تواند به کشف کهکشان های بیشتری در همسایگی ما منجر شود.
مقاله طولانی تر و دقیق تری از یافته های این گروه از دانشمندان در نشریه اطلاعیه ‌های ماهانه انجمن پادشاهی اخترشناسی/ Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters. چاپ شده است.