بر اساس این تحقیقات پژوهشگران دانشگاه ساوت همپتون واقع در انگلیس، سیگنال های شیمیایی اندازه گیری شده در عروس های دریایی، نشان دهنده فرآیندهای شیمیایی، بیولوژیکی و فیزیکی منحصر به زیستگاهی است که در آن صید شده اند. این تفاوت شیمیایی از طریق زنجیره غذایی در سایر جانوران از قبیل مرغ های دریایی، سیل ها و ماهی ها نیز قابل شناسایی است. بنابر این می توان این سیگنال ها را در بدن سایر جانوران نیز اندازه گیری کرد و با نقشه به دست آمده از عروس های دریایی تطبیق داد تا برای مثال محل تغذیه مرغ دریایی یا محل صید ماهی ها مشخص شود.
نقشه های شیمیایی به دست آمده از مطالعه عروس های دریایی، امکان ردگیری حرکت گونه های مهم و ارزیابی سلامت زنجیره های غذایی محلی را برای محققان فراهم می کند. همچنین ایجاد یک بانک اطلاعاتی از سیگنال های شیمیایی اندازه گیری شده، در عروس های دریایی امکان شناسایی مبدا غذاهای دریایی و تشخیص تقلب در زنجیره تامین را فراهم می کند. در حال حاضر از راهکار مشابهی برای ردگیری مبدا مواد غذایی تولید شده در خشکی استفاده می شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Methods in Ecology and Evolution منتشر شده است.