بسیاری از افراد مشتاق هستند از خودروی خودران استفاده کنند. اما آیا مالکیت شخصی این نوع خودرو امکان‌پذیر خواهد بود؟

چه زمانی می‌توانیم یک خودروی خودران خریداری کنیم؟ این سؤالی است که اغلب پرسیده می‌شود و سه فرض اولیه با خود به همراه دارد: اول این‌که خودروهای خودران شبیه‌ به خودروهای امروزی خواهند بود، دوم این‌که مردم می‌توانند آن‌ها را خریداری کنند و سوم این‌که این خودروها می‌توانند در تمام جاده‌ها و شرایط مورد استفاده قرار گیرند. اما این سه فرض اولیه می‌توانند کاملا اشتباه باشند. اگرچه خودروهای خودران آزمایشی امروزی نسخه‌های تغییریافته از خودروهای معمولی هستند و با فرمان‌هایی که خودبه‌خود می‌چرخند ما را معتجب می‌کنند؛ اما وسائل نقلیه‌ی خودران در آینده فاقد فرمان و پدال خواهند بود و در اشکال و اندازه‌های مختلفی ساخته خواهند شد.

احتمالا محفظه‌هایی با توان حمل شش تا هشت نفر می‌تواند کارآمد‌ترین طرح برای خودروهای خودران باشند. در ابتدای کار، به‌جای این‌که این محفظه‌ها بتوانند در هر مکانی تردد کنند؛ استفاده از آن‌ها به نواحی شهری که از جغرافیای محدودی برخوردار هستند و نقشه‌برداری از آن‌ها به‌طور کامل به انجام رسیده است محدود خواهند بود. به‌علاوه، این «تاکسی‌های رباتیک» به‌صورت عمومی مورد استفاده قرار خواهند گرفت و برای سفارش آن‌ها می‌توانید از اپلیکیش‌هایی مانند اوبر استفاده کنید. دلائل این‌که چرا اولین خودروهای خودران به‌جای مالکیت شخصی، به‌صورت اشتراکی مورد استفاده قرار می‌گیرند به ترکیبی از عوامل اقتصادی و فنی مربوط می‌شود.

اول از همه، تکنولوژی لازم برای حرکت خودکار در جاده‌ها و خیابان‌ها هنوز به تکامل نرسیده است. با این وجود، در دهه‌ی اخیر شاهد پیشرفت‌های شگرفی در این زمینه بوده‌ایم و دست کم در محیط‌های نسبتا ساده‌ی شهری و آب و هوای مناسب خودروهای خودران می‌توانند با ضریب اطمینان مناسب تردد کنند. همین مسئله یکی از دلائلی است که شهر فینیکس در ایالت آریزونا محلی محبوب برای تست وسائل نقلیه‌ی خودران محسوب می‌شود؛ ویمو که یکی از زیرمجموعه‌های گوگل است و در زمینه‌ی خودروهای خودران فعالیت می‌کند، امیدوار است در سال جاری میلادی بتواند خدمات تاکسی رباتیک خود را با کمک ون‌های کوچک کرایسلر پاسیفیکا در شهر فینیکس راه‌اندازی کند.

دیگر سرویس‌های تاکسی رباتیک نیز در سال‌های آینده در شهرهای دیگر کار خود را شروع خواهند کرد و محدوده‌ی تحت پوشش خود را تدریجا افزایش خواهند داد. استفاده‌ی اولیه از خودروهای خودران به‌عنوان تاکسی‌های رباتیک منطقی به‌ نظر می‌رسد؛ چرا که استفاده از آن‌ها به یک محدوده‌ی مشخص محدود می‌شود. علاوه‌ بر این، حسگرهای نصب‌شده روی وسائل نقلیه‌ی خودران فعلی که جهت بررسی و پایش محیط اطراف استفاده می‌شوند، در حال حاضر از خودروها گران‌تر هستند. اما تاکسی‌های رباتیک چندین ساعت در روز به فعالیت خواهند پرداخت و با تولید درآمد، این مشکل را حل می‌کنند؛ این در حالی است که اتوموبیل‌های شخصی به‌طور میانگین تنها در ۵ درصد از کل زمان مالکیت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کرایسلر پاسیفیکا خودران ویمو

در نتیجه‌ی عوامل اقتصادی و کاربردی، خودروهای خودران در ابتدای کار به‌عنوان تاکسی‌های رباتیک مورد استفاده قرار خواهند گرفت. اما شاید با رسیدن به زمانی در حدود سال ۲۰۳۰ میلادی، با کاهش قابل توجه هزینه‌ی حسگرهای لازم در خودروهای خودران، امکان مالکیت شخصی آن‌ها فراهم شود. اما سؤالی که در آن زمان مطرح خواهد شد این است که آیا شما خواستار یک اتومبیل خودران شخصی خواهید بود؟ برای افرادی که در شهرها زندگی می‌کنند، استفاده از تاکسی‌های رباتیک به‌مراتب ارزان‌تر و بی‌ دردسرتر از مالکیت خودرو خواهد بود.

در حال حاضر هزینه‌ی سفر با تاکسی‌های اوبر در حدود ۲.۵ دلار به ازای هر مایل (۱۶۰۹ متر) است؛ اما طبق پیش‌بینی مؤسسه‌ی مالی UBS، اگر دستمزد راننده را از این مبلغ کم کنیم، این عدد به ۷۰ سنت به ازای هر مایل کاهش پیدا می‌کند. این در حالی است که هزینه‌ی استفاده از خودروی شخصی (با احتساب هزینه‌ی سوخت، بیمه، تعمیرات و…) به ۱ دلار و ۲۰ سنت می‌رسد. پس اگر تاکسی‌های رباتیک آن‌طور که تبلیغ می‌شود کار کنند، بسیاری از شهرنشینان می‌توانند با کنار گذاشتن خودروهای شخصی‌شان سالانه چندهزار دلار صرفه‌جویی کنند. طبق پیش‌بینی UBS، تا سال ۲۰۳۵ در شهرهایی که تاکسی‌های رباتیک در دسترس هستند، بیش از ۸۰ درصد مردم از این وسائل نقلیه استفاده خواهند کرد و شاهد کاهش ۷۰ درصدی مالکیت خودرو در شهرها خواهیم بود.

شکی نیست که برخی از مردم هنوز هم علاقه‌مند خواهند بود از خودروی شخصی استفاده کنند؛ اما با این وجود، به‌ لطف وسائل نقلیه‌ی خودران عمومی، تعداد کل ماشین‌های حاضر در جاده‌ها در مقایسه با زمان کنونی، به‌طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت. بر اساس پیش‌بینی‌های UBS، تا سال ۲۰۵۰، تاکسی‌های رباتیک نیمی از تعداد کل وسائل نقلیه‌ی خودران را تشکیل خواهند داد و نیم دیگر مربوط به اتومبیل‌های خودران شخصی خواهد بود. تاکسی‌های رباتیک تقریبا به‌طور دائم مورد استفاده قرار خواهند گرفت و بخش اعظم مسافت‌های طی‌شده در جاده‌ها مربوط به این وسائل نقلیه خواهد بود. با کاسته شدن از تعداد وسائل نقلیه‌ای که به محلی برای پارک نیاز دارند، بخش اعظم زمین‌هایی که اکنون به‌عنوان پارکینگ مورد استفاده قرار می‌گیرند برای مصارف دیگری، از جمله ساخت مسکن مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

همان‌گونه که خودروها در قرن بیستم ساختار شهرها و بخشی از الگوهای تجاری را تغییر دادند، وسائل نقلیه‌ی خودران نیز چنین کاری انجام خواهند داد. علاوه بر این، همان‌طور که خودروها موجب ایجاد مرگ و میر جاده‌ای، آلودگی‌ هوا و ترافیک شده‌اند، قطعا وسائل نقلیه‌ی خودران نیز نتایج ناخواسته‌ی پیش‌بینی‌نشده‌ای با خود به همراه می‌آورند. برای مثال، استفاده از آن‌ها می‌تواند با مشکلاتی مربوط به حریم شخصی همراه باشد؛ یا این‌که از آن‌ها به‌عنوان ابزاری جهت اعمال کنترل بر جوامع استفاده شود. همان‌طور که جدا کردن اسب از ارابه، تغییری ساده با اثرات شگرف بود؛ حذف راننده از خودروها نیز اثرات قابل توجهی با خود به همراه می‌آورد؛ اثراتی که بخش قابل توجهی از آن به دلیل استفاده از این خودروها به‌‌عنوان وسیله‌ی نقلیه‌ی عمومی خواهد بود.