بسیاری از کلاس‌های درس تحت مجموعه‌ای از هنجارهای ضمنی اداره می‌شوند، که درواقع آن‌ها را قوانین پایه‌ی آموزشی می‌نامند. اگر معلم‌ها بخواهند این قوانین را شکسته و تغییر دهند و الگوها جدید تعامل با دانش آموزان را ایجاد کنند حتماً باید به‌صورت کاملاً روشن و صریح خواسته‌هایی که در این رابطه دارند را برای دانش آموزان خود تعریف کنند. در همین راستا و در میان تحقیقات گسترده‌ای که در این زمینه صورت گرفته‌اند، راه‌ها و فن‌های گوناگونی بیان‌شده‌اند؛ یکی از این تکنیک ها این است که از داشتن آموزان هر کلاس یا هر گروه تحت آموزش بخواهیم تا در مورد شرایطی که آن‌ها برای یادگیری هر چه‌بهتر نیاز دارند فکر کنند. یکی دیگر از روش‌ها مشاهده‌ی یک گروه و یا کلاس درس که درزمینهٔ یادگیری کارا وموثر عمل کرده‌اند. برخی از محققان چهار هنجار مهم را که معلم‌ها می‌توانند برای بهبود هرچه بهتر یادگیری و تعامل در کلاس درس انجام دهند پیشنهاد کرده‌اند: در کارهای گروهی کلاس شرکت کنید و کمک کنید که اعضای گروه در انجام فعالیت مشارکت داشته باشند، از ایده‌هایی که در کلاس ارائه می‌شوند با آوردن دلیل و استدلال مناسب حمایت کنید، برای درک ایده‌های بقیه با آن‌ها بحث و همکاری داشته باشید و متعاقب آن ایده، ایده‌های دیگری نیز ارائه دهید. این‌گونه هنجارها در کلاس درس، کمک می‌کنند تا تعهد بین اعضای یک کلاس ایجاد شود. علاوه بر این کمک می‌کند رفتارهای فرد به‌صورت شخصی در کلاس هدایت یابند. این تعهد در کلاس به‌عنوان کلید اصلی در پیشرفت یادگیری تک‌تک افراد شناخته‌شده است.

همچنین دادن نقش‌ها فکری خاص به دانش آموزان که به آن‌ها کمک کند مهارت‌های فکری تازه‌ای را فراگیرند، می‌تواند مفید واقع گردد. این نقش‌ها به گروه‌های کلاس اجازه می‌دهند تا به‌جای اینکه غرق در کلیت بحث شوند توجه خود را متمرکز کنند. بزرگ‌ترین تأثیرات یادگیرانه این نقش‌ها که دانش آموزان ایفا می‌کنند زمانی رخ می‌دهد که آن‌ها این نقش‌ها صرفاً نه به خاطر درگیر شدن در ساخت توصیفات علمی در مورد یک موضوع بر عهده می‌گیرند بلکه زمانی است که به‌عنوان یک شنونده به صحبت‌ها، ایده‌ها و تفکرات دیگر اعضای گروه و یا کلاس درس با دقت گوش می‌کنند.

منبع:

Ritchhart, R., 2015. Creating cultures of thinking: The 8 forces we must master to truly transform our schools. John Wiley & Sons.p220-221.