بسیاری از تنش‌های موجود بین کشورها که زمینه‌ساز بروز چالش‌هایی بزرگ نظیر جنگ یا تحریم می‌شود؛ ناشی از تعارض فرهنگی کشورها یا عدم شناخت آن‌ها از یکدیگر است. نسل فعلی در حقیقت سرمایه انسانی است که در آینده مسئولیت تصمیم‌سازی در رابطه با این گونه مسائل را به عهده خواهد گرفت. بنابراین آموش فرهنگی کودکان در سنین کودکی می‌تواند آبستن ایجاد دنیایی کم‌تنش در آینده باشد.

چه در مدرسه روستایی که پذیرای کودکان پناهنده برای آموزش باشد و چه در مدرسه‌ای که انواع و اقسام تجهیزات آموزشی برای دانش‌آموزان در آن وجود دارد، کودکان همواره نسبت به فرهنگ‌های موجود در هر جامعه، تفاوت‌های میان خود و دانش‌آموزان در نقاط دیگر دنیا و تجربیاتی که با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند بسیار کنجکاو هستند.  متاسفانه در حالی که این حس زیبا در دوران کودکی می‌تواند زمینه‌ساز شناخت بهتر محیط پیرامون و برقراری ارتباط سازنده در امر آموزش و گسترش تفکر جهانی باشد، بکارگیری رویه‌های خشک سازگار با قواعد و قوانین فرهنگی، اجتماعی هر کشور ممکن است این حس را به تضاد منافع و ایجاد تنش بین انسان‌ها در بزرگسالی تبدیل کند. پیش از آن‌که کودکان به این نگرش و قاعد منحصر به فرد هر جامعه که با جوامع دیگر در تعارض است آلوده شوند باید از این بستر مفید، نهایت استفاده را برد تا در آینده بتوان کانال‌های ارتباطی گسترده‌ای بین ملت‌ها و فرهنگ‌های مختلف ایجاد کرد. اگر نسل آینده در همان اوان کودکی نحوه شناخت فرهنگ‌ها و برقراری ارتباط با مردم کشورهای دیگر را یاد بگیرد ایجاد نظامی ساخت‌یافته بین ملت‌های مختلف در آینده امری محتمل به‌نظر می‌رسد.

یافتن معلمان در مکان‌های غیرمنتظره

اگر معلمی در حال آموزش فرهنگ کشوری خاص است آیا منبعی کامل‌تر از افراد آن کشور برای تحقق این امر خواهد بود؟ بیش از نیمی از جمعیت جهان در حال حاضر دسترسی به انواع اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های اینترنتی دارند. این امر به مثابه تسهیل برقراری ارتباط مردم در جای‌جای دنیا با یکدیگر است. امروزه اثبات شده است که برقراری ارتباط بین‌فرهنگی[۱] یکی از مهارت‌های حیاتی در زندگی انسان است. پس چرا چنین شرایطی را برای دانش‌آموزان ایجاد نکنیم؟ برای مثال یک مدرسه در هنگ‌کنگ برای نشان دادن اثرات واقعی جنگ و مهاجرت ضروری، در حین برگزاری کلاس با استفاده از برنامه اینترنتی خاصی با پناهندگان سوری ارتباط برقرار کردند. در طی این جلسات دانش‌آموزان به جای دیدن چند عکس و خواندن برخی آمار و خبرها، مستقیما با یک فرد بی‌خانمان صحبت می‌کنند مسائل و مشکلات آن‌ها را می‌بنند و لمس می‌کنند و به‌طر واقعی با اثرات منفی پدیده جنگ آشنا می‌شوند. علاوه بر این این فرصت برای آن‌ها وجود دارد که با زبان و فرهنگ عربی نیز آشنا شوند .

کلاسی به گستره تمام دنیا و معلمانی به تعداد تمام شهروندان

هر فرهنگی در بردارندی مفاهیم غنی و ارزشمندی از زندگی انسان است. فرهنگ‌ها دارای جاذبه‌های شگفت‌انگیز هستند و بواسطه غیر معمول بودن آن برای دانش‌آموزان، همواره بررسی این مسائل برای آن‌ها از جذابیت زیادی برخوردار است. محققین در تلاشند تا هم‌گام با رشد دانش‌آموزان در مقاطع تحصیلی، بستری برای آشنایی هر چه بیشتر آن‌ها با فرهنگ کشورهای مختلف پدید آورند. برای مثال مدرسه‌ای در نیویورک آمریکا تحت عنوان ” جهانی فکر کن”[۲] رویه‌ای جالب برای تحقق این امر در نظر گرفته است. دانش‌آموزان دوره دبیرستان در این مدرسه در یک سال تحصیلی به چهار کشور مختلف دنیا سفر کرده و با همکاری معلمان و دانش‌آموزان سایر کشورها، به انجام دوره‌های آموزشی خود می‌پردازند. هر دروره آموزشی در حقیقت انجام یک پروژه آموزشی در منطقه مورد نظر است. مسئولان این مدرسه اعتقاد دارند ترکیب آموزش آکادمیک با مسائل فرهنگی کشورها مختلف، محصولی منحصر به فرد در سیستم آموزشی دنیا خواهد بود که به دانش‌آموزان کمک شایانی در بهبود وضعیت آینده دنیا و حل و فصل موانع و مشکلات فرهنگی بین کشورها خواهد کرد.

[۱] Intercultural

[۲] THINK Global School

منبع:

https://hundred.org/en/articles/6-awe-inspiring-ways-to-get-kids-thinking-globally