روند کنونی گرم شدن کره‌ی زمین موجب تغییر زیستگاه حیوانات زیادی از جمله خرس قطبی شده است.

همراه با تاثیرات مخرب و مداوم تغییرات اقلیمی روی زیستگاه جانوران، مبارزه و تلاش حیوانات برای یافتن غذای کافی نیز بیشتر می‌شود. روند انقراض خرس‌های قطبی بیشتر از چیزی است که قبلا تصور می‌شد. در شرایطی که تغییرات اقلیمی زیستگاه‌های آنها را به‌شدت تحت تاثیر قرار داده است، پیدا کردن غذای کافی برای زنده ماندن برای آنها سخت شده است.

تحقیقات جدید روی رفتارهای خرس قطبی نشان می‌دهد که شکارچیان قطب شمال نسبت به آنچه در گذشته تصور می‌شده، متابولیسم بسیار بالاتری دارند. این بدان معناست که آنها به‌منظور برآورده ساختن نیازشان در زمان آب شدن یخ های سطح دریا که شکار برایشان بسیار دشوار می شود، به شکار بیشتری نیاز دارند.

مطالعه‌ی ۹ خرس قطبی طی یک دوره سه ساله توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) و دانشگاه کالیفرنیا نشان داد که این حیوانات برای هر ده روز به حداقل یک فک بزرگسال یا سه فک کوچک برای زنده ماندن نیاز دارند. از تعداد ۹ خرس قطبی مورد مطالعه، پنج خرس قادر به برآورده ساختن این نیاز خود نبودند که این موجب کاهش ۲۰ کیلوگرم از وزن بدنشان طی ده روز مطالعه شد. اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) تخمین‌زده است که امروزه حدود ۲۶ هزار خرس قطبی در قطب شمال وجود دارد.

وضعیت جمعیتی خرس‌های قطبی در جهان (رنگ آبی: جمعیت در حال افزایش، رنگ نارنجی: جمعیت پایدار، رنگ قرمز: جمعیت در حال کاهش، رنگ خاکستری: عدم داده های کافی)

در شرایطی که لازم بود خرس‌ها جهت ماندگاری در طول سال، وزن خود را اضافه کنند، چنین کاهشی در وزن بدن تاسف بار است. این مطالعه و مطالعات دیگر نشان می‌دهند که خرس‌های قطبی دیگر مانند قبل قادر به برآورده ساختن نیازهای جسمی خود نیستند.

محققان خرس‌ها را طی سه سال، از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ در دریای بیوفورت آلاسکا مورد مطالعه قرار دادند. آنها به خرس‌ها گردن بندهای مجهز به موقعیت یاب و دوربین متصل کردند تا بتوانند سطح فعالیت آنها را اندازه گیری نمایند. نمونه‌های خون هم از خرس‌ها گرفته شد. پیش از این، این باور وجود داشت که خرس‌های قطبی انرژی کمی در طول روز صرف می‌کنند و اغلب ساعت‌ها کنار شکاف بین یخ ها منتظر می‌مانند تا فک‌هایی که برای تنفس به سطح آب می‌آیند، را شکار کنند. اما محققان دریافتند که میزان متابولیسم آنها حدود ۵۰ درصد بالاتر از برآوردهای قبلی در این زمینه است.

بر اساس مطالعات پیشین در زمینه کاهش‌های اخیر در تعداد خرس‌های قطبی، نرخ ماندگاری و شرایط بدنی آنها، دانشمندان می‌گویند که این گونه به شدت در معرض خطر انقراض قرار گرفته است. سرعت گرم شدن قطب شمال دو برابر میانگین جهانی است و این موجب کاهش شدید یخ دریا که خرس‌های قطبی برای به دست آوردن غذا به آن وابسته هستند، می‌شود و بسیاری از آنها را مجبور می کند از آب بیرون رفته و برای یافتن غذا به تخم مرغابی‌ها و زباله‌های اطراف شهر پناه ببرند.

دکتر استیون آمستروپ، که به مدت ۳۰ سال در آلاسکا روی خرس قطبی تحقیقات انجام داده است، در مورد کاهش تعداد خرس‌های قطبی در آینده‌ی نزدیک هشدار داده است. آمستروپ، که در تحقیق USGS مشارکت ندارد، گفت:

این مطالعه حاوی اطلاعات جدید زیادی در مورد خرس‌های قطبی است. تمام شواهد نشان می دهند که خرس‌های قطبی به یخ دریا متکی هستند و اگر ما روند کاهش یخ را در دریا تغییر ندهیم، خرس قطبی در نهایت از بین خواهد رفت. آنها با دو انتخاب روبه رو می شوند یا باید به سطح زمین بیایند یا اینکه با یخ‌های سطح دریا شناور شوند، جایی که غذای چندانی گیرشان نخواهد آمد. ما خرس‌های بیشتری را خواهیم دید که روی زمین از گرسنگی می‌میرند، جایی که آنها در تعامل با انسان دچار مشکلات زیادی خواهند شد.

در واقع، زمانی که یخ‌ها در ماه سپتامبر، در حالتی که در کمترین مقدار خود هستند، اندازه‌گیری شدند، یخ قطب شمال از سال ۱۹۷۹ در هر دهه‌ی حدود ۱۳ درصد کاهش یافته است. صفحات عظیم یخ در گرینلند و قطب جنوب به گرم شدن اتمسفر و اقیانوس‌ها آرام تر واکنش نشان می‌دهند، اما دانشمندان آنها را به دقت بررسی می کنند؛ زیرا در صورت ذوب شدن مقادیر معنی داری از آنها، سطح آب دریا به طور چشم گیری بالا خواهد رفت. فقط در دهه گذشته، گرینلند دو تریلیون تن از توده یخ خود را از دست داده است.