به گزارش ایسنا، حجم چشمگیری از سوخت‌های فسیلی نظیر بنزین، گاز و ذغال سنگ به ‌واسطه فعالیت‌های صنعتی و غیرصنعتی بشر می‌سوزد که این امر نشر سالانه بیش از ۳۰ میلیارد تن دی اکسید کربن (CO2) در جو را به دنبال دارد و همه ساله نیز بر این حجم افزوده می‌شود.

از طرفی تشعشعات CO2 به عنوان اصلی‌ترین عامل فاجعه‌ گرمایش زمین و تغییرات آب و هوایی ‌است که به منظور رفع این چالش محققان یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان با طراحی سیستمی سبز توانسته است گاز گلخانه‌ای دی اکسید کربن را به نانو ذرات کربنات کلسیم تبدیل کند.

محمد کریمی مجری این طرح، یکی از راهکارهای پیش رو جهت مقابله با آلودگی‌های ناشی از سوخت‌ها فسیلی را جایگزینی سوخت‌های فسیلی با منابع انرژی تجدید پذیر دانست و ادامه داد: چالش اساسی این نوع سوخت آن است که این منابع در چشم انداز کوتاه تا میان مدت پاسخگوی نیاز انرژی بشر نخواهند بود.

وی با اشاره به اهمیت فناوری‌هایی که به کاهش، حذف و یا حتی تبدیل تشعشعات CO2 به مواد با ارزش افزوده بالا خاطر نشان کرد: روش‌های تبدیل مواد سمی به مواد کاربردی نقش تعیین کننده‌ای در توسعه پایدار جوامع بشری از لحاظ زیست محیطی و اقتصادی خواهند داشت که در این راستا پروژه تحقیقاتی را اجرایی کردیم.

کریمی با اشاره به جزئیات این مطالعات توضیح داد: این طرح مفهوم و چشم انداز جدیدی را مطرح می‌کند که به واسطه آن می‌توان اثبات کرد گازهای سمی و مضر گلخانه‌ای نظیر CO2 را نه تنها می‌توان جذب کرد و به دام انداخت، بلکه می‌توان از آن‌ به عنوان پیش ماده‌ای برای ساخت مواد پرکاربرد مهندسی نظیر نانومواد یا بیومواد بهره گرفت.

وی تاکید کرد: در این طرح روشی سازگار با محیط زیست در جهت به‌دام اندازی، جذب و تبدیل همزمان و تک مرحله‌ای آلاینده CO2 به مواد با ارزش مهندسی از جمله نانوذرات کلسیم کربنات ارائه شد.

این محقق، مهمترین بخش نتایج این تحقیق را خلق و طراحی سیستمی سبز و دوستدار محیط زیست دانست که قابلیت به ‌دام اندازی و تبدیل مواد آلاینده جوی تحت شرایط محیطی واقعی را دارد. مقرون به صرفگی، عدم نیاز به تجهیزات و مواد اولیه پیچیده و پیشرفته و راندمان بالا را از ویژگی‌های روش نام برد.

مجری طرح مقیاس پذیری (پتانسیل بالا برای عملیاتی شدن در مقیاس بزرگ)، قابلیت جابجایی(Mobility) و استحصال ثروت از منابع آلاینده ضمن کنترل و بی خطرسازی آنها را از دیگر نوآوری‌های این طرح عنوان کرد و افزود: در حال حاضر با استفاده از CO2 جذب شده نانوذرات کلسیم کربنات تولید کردیم که نمونه‌ “بالک” آن سالانه بالغ بر چند ده هزار تن در صنایع مختلف از جمله رنگ سازی، کاغذ سازی، لعاب سازی، پزشکی و داروسازی مصرف می‌شود.

وی با بیان اینکه در سیستم طراحی شده کلیه مراحل فرآیند در یک سیستم “تک- ظرف” (فرآوری درجا) انجام خواهد شد که بر پایه‌ سیستم یوتکتیک، بر پایه کلریدهای فلزی است، ادامه داد: سیستم یوتکتیک به عنوان یک سیستم جامع هم به عنوان حلال و هم واکنشگر و جاذب و به ‌دام اندازنده دی اکسید کربن عمل می‌کند، به طوری که شرایط لازم را برای جذب دی اکسید کربن جو (حتی در غلظت های پایین) و سپس تبدیل آن به رسوبات نانومقیاس فرآهم می‌سازد.

این طرح از سوی محمد کریمی دکترای مهندسی نانوتکنولوژی نانوبیومتریال و همکارانشان از یک شرکت دانش بنیان است که نتایج آن در مجله Journal of Environmental Management با ضریب تأثیر ۴٫۰۱ منتشر شد.