مجتبی شیرازی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به این نکته که بوکس یکی از سنگین‌ترین و خشن‌ترین ورزش‌های رزمی است که به رده سنی نوجوانان توصیه نمی‌شود، افزود: بوکس ورزشی با میزان ریسک آسیب دیدگی‌ بالا و خشن است و چون انتقام‌جویی حرف نخست را در این رشته می‌زند، نیاز است بوکسور در ابتدا به بلوغ فکری برسد و سپس وارد این رشته شود. هر بار که یک ضربه به صورت نوجوان می‌خورد، ورزشکار به فکر انتقام‌جویی است و حالت هیجان به وی دست می‌دهد. بنابراین ضرورت دارد نوجوان بوکسور ابتدا به بلوغ فکری برسد تا با غلبه بر هیجانات و حس انتقام‌جویی خود و کنترل رفتارهای غیر معمول و نسنجیده سپس وارد عرصه رقابت‌های قهرمانی شود.

این روانشناس گفت: نوجوانان پیش از ورود به این رشته ابتدا باید درس جوانمردی و گذشت را یاد بگیرند و با کنترل رفتارهای غیرمعمول و خشونت آمیز تلاش کنند گذشت و جوانمردی را سرلوحه مبارزه خود قرار دهند نه حس انتقامجویی را. البته در این زمینه مربیان نقش مهم و اساسی را بر عهده دارند تا چنین نگرشی را در قالب آموزش برای نوجوانان بوکسور پیش از ورود به عرصه رقابت‌ها و پس از طی سن بلوغ در وجود آنها تقویت کنند.

شیرازی در پایان تاکید کرد: برای ورود به رشته بوکس، سلول‌های مغزی باید سه چهارم رشد خود را طی کرده باشد تا بوکسور کمتر دچار هیجانات روحی و روانی شود. رشد و تکامل سلول‌های مغزی تا ۱۵ سالگی ادامه دارد. بنابراین زمانی که یک نوجوان کمتر از ۱۵ سال وارد این رشته می‌شود با ضرباتی که به سر و صورتش وارد می‌شود، نه تنها سلول‌های جوان و تولید شده آسیب می‌بیند، بلکه آسیب‌های جبران ناپذیری نیز متوجه نوجوان بوکسور می‌شود که عمر قهرمانی وی را خاتمه می‌دهد. بنابراین تا قبل از سن ۱۶ سالگی ورود به صحنه رقابت‌های قهرمانی به صلاح بوکسور نوجوان نیست.