بسیاری از ما تصور میکنیم اختلاف کمتر از یکسال برای ورود کودکان به مدرسه مسئله چندان مهمی نیست و شاید تفاوت چندانی روی عملکرد آنها نخواهد داشت؛ اما جالب است بدانید در حال حاضر یافتن سن ایدهآل یا بهتعبیر دقیقتر سنی که در آن میزان کارایی دانشآموزان در برنامههای آموزشی پیشدبستانی در سطح بالایی قرار داشته باشد یکی از موضوعات مهم در کشورهای پیشرفته است. بسیاری از تصمیمسازان حوزه آموزش در تلاشند تا نقطه آغاز به حرکت دانشآموزان در سیستم آموزشی که مسیری بلندمدت است را بهدرستی ارزیابی و تعیین کنند.
بهطور کلی در گذشته در آلمان و بسیاری از کشورهای اروپایی سن ورود بچهها به مدارس حدود ۶ سال بوده است. بررسی سیر تحولی این موضوع نشان می دهد این رقم بین ۶ تا ۷ سال متغیر بوده و همواره نوسان داشته است. در میان این نوسانات و کشمکشها بین پژوهشگران حوزه آموزش، یکی از فرضیههای اساسی در کشور آلمان پس از جنگ جهانی دوم[۱]، تاکید بر تعیین سن ورود به مدرسه برای کودکان در سن ۷ سال بوده است. در این تحقیقات به بررسی نحوه تغییر نگرش کودکان در سن ۷ سالگی نسبت به کودکان کم سن و سالتر و درجه کسب موفقیت آنها در برنامههای آموزشی نسبت به سایرین پرداخته شده است. پس از پژوهش کِرن (۱۹۵۰) با اضافه شدن چند ماه به سن ورود دانشآموزان برای ورود به مدرسه، مقرر گردید تمامی کودکان از سن ۷ سالگی پا به عرصه آموزش و یادگیری بگذارند. اما انتقادات بر طولانی بودن زمان آموزش دانشآموزان در سیستم آموزشی آلمان موجب شد تا در سالهای اخیر این قانون مجددا دگرگون شده و دانشآموزان یکسال زودتر یعنی در سن ۶ سالگی وارد مدرسه خود شوند.
لزوم توجه به فرآیند آموزش در جوامع پیشرفته بهمنظور انباشت سرمایه انسانی کارا در سیستم اقتصادی و افزایش بهرهوری در یادگیری دانشآموزان در سیتم آموزشی که بهطبع تاثیرات زیادی بر کاهش هزینههای اقتصادی جوامع و افزایش پتانسیل توسعه آنها در زمینههای مختلف خواهد داشت، موجب شده تا در طول دو دهه گذشته تحقیقات زیادی در این زمینه صورت گیرد. در این راستا پاتریک، پوهانی و وِبر (۲۰۰۶) به بررسی تاثیر سن ورودی دانشآموزان به مدارس بر سطح یادگیری آنها در بلندمدت پرداختند. این تحقیق نه به اثر کوتاهمدت سن دانشآموزان بلکه به تاثیر آن در طی روند آموزشی آنها تا سن ۱۶ سالگی پرداختهاند. نتایج این بررسی نشان میدهد یک رابطه مثبت و قوی بین دستاوردهای علمی و آموزشی دانشآموزان و سن آنها وجود دارد بهطوی که هرچه از سن ۶ سالگی به سمت ۷ سالگی در ورود دانشآموزان به مدارس حرکت کنیم سطح موفقیتهای علمی آنها نیز افزایش مییابد.
اما همچنان این سوال مطرح است که آیا سن ورود به مدارس برای کودکان باید بیشتر باشد یا کمتر؟ زیرا این نتایج بسته به نحوه طراحی سیستم آموزشی، شرایط محیطی و اقتصادی کشورها، سطح دسترسی آنها به امکانات آموزشی وشرایطی مانند اینها ممکن است در هر کشوری متفاوت باشد. یافتن این حقیقت که در هر کشوری چه سنی برای ورود به مدرسه بهینه است میتواند تا حد زیادی بر مسیر طولانی دانشآموزان در سیستم آموزشی و میزان کسب موفقیتهای علمی آنان موثر باشد. بنابراین، انجام پژوهش در این زمینه میتواند تاثیر قابل توجهی در تصمیمسازی آموزشی داشته باشد.
[۱] Kern (1951)
منبع:
Studies in Empirical Economics. Does the early bird catch the worm? / Patrick A. Puhani • Andrea M. Weber, 2006. Pp . 105-132
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.