«برخی افراد در مقایسه با دیگر افراد نیاز به خواب بیشتری دارند. یک مطالعه جدید نشان داده است که نیازهای شخصی برای خواب، ممکن است مربوط به ژن‌های ما باشد. این بدین معناست که شما فردی تنبل نیستید؛ بلکه این مسئله تقصیر DNA شماست.

به گزارش ایسنا، فرادید به نقل از مدیکال نیوز تودی نوشت: «برای برخی افراد تنها چند ساعت خواب در مدت زمان کم می‌تواند کافی باشد. این در حالی است که برای بسیاری از افراد دیگر به ۱۰ ساعت یا بیشتر به خواب نیاز دارند. به طور مثال، فردی مانند دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، ادعا می‌کند که تنها به ۳ – ۴ ساعت خواب شبانه نیاز دارد.

البته این یک خیر جدید نیست. در حال حاضر این تفاوت‌ها به طور دقیق مستند شده‌اند. با این حال، تا همین اواخر، اطلاعات مربوط به این تفاوت‌ها بسیار ناچیز بودند.

خواب چیست؟

به طور کلی، خواب عبارت است یک توانایی غیر ارادی در کنترل محیط فیزیکی و کاهش یا فقدان سطح هوشیاری، تعلیق نسبی ادراکات حسی و غیر فعال شدن تقریبا تمام عضلات ارادی در زمان استراحت به طوری که فعالیت ذهن و بدن تغییر کرده و توهم‌های بینایی جایگزین تصاویر می‌شوند. با وجود صرف حدود یک سوم از زندگی ما در خواب، بیان نقش دقیق آن همچنان ناقص است.

می‌دانیم که خواب در تثبیت حافظه نقش دارد. احتمالا زمانی که در خواب به سر می‌بریم، سلول‌ها و بافت فرصتی در حال بازیابی و بازسازی خود هستند.

به نظر می‌رسد، فقدان خواب می‌تواند در سیستم ایمنی بدن اختلالاتی را ایجاد کند، بنابراین می‌تواند شامل اثرات منفی فراوانی در بدن شود. هر چند به طور دقیق نمی‌توانیم از فواید و مضرات آن سخن بگوییم. در هر صورت، این واقعیت که بسیاری از زندگی ما به خواب اختصاص داده می‌شود، به معنی اهمیت این موضوع است.

آخرین تحقیقات مرتبط با خواب، از موسسه ملی قلب، ریه و خون (NHLBI) است. یافته‌های آنها به تازگی در مجله PLOS Genetics منتشر شده است.

خواب‌آلودگی

در این مطالعه، تیم تحقیقاتی خواستار بررسی مکانیسم‌هایی شدند، از جمله این که چرا برخی افراد نیاز به خواب بیشتری نسبت به دیگران دارند. در ابتدا محققان امیدوار بودند که یافته‌ها به دو حالت متفاوت تقسیم شوند، بی‌خوابی یا عدم توانایی برای به دست آوردن خواب کافی یا نارکولپسی، وضعیتی که با حملات خواب شناخته می‌شوند.

در حقیقت دانشمندان از این مسئله آگاه بودند که ریتم و چرخه خواب و بیداری روزانه، در الگو‌های زندگی فردی دخیل است. در واقعیت، این چرخه‌های خواب تحت کنترل ژنتیکی هستند. بنابراین منطقی به نظر می‌رسید که ژن‌ها به عنوان بخشی از زمان خواب، در بدن نقش بازی کنند.

تا کنون، تمامی حیواناتی که مورد مطالعه قرار گرفته اند، همگی اهمیت خواب را نشان داده اند. خواب هر چند به میزان کم باشد، اما از اهمیت ویژه‌ای بر خوردار است. این مطالعات که بر روی مگس‌های میوه و موش‌ها انجام شده بود، محققان را قادر ساخت تا با تزریق کد‌های ژنتیکی، عادت‌های مختلف خواب را بررسی کنند.

آنچه در این مطالعه جالب بود، این است که محققان توانستند با استفاده از تزریق مواد ژنتیکی به موش‌ها، خواب هایی طولانی مدت و کوتاه مدت را برای موش‌ها ایجاد کنند. در نهایت، ژنوم‌های دو سویه را مقایسه کردند و دریافتند که بین آن‌ها تفاوت هایی وجود دارد.

در مجموع ۱۲۶ تفاوت در ۸۰ ژن کشف شد. این ژن‌ها در طیف گسترده‌ای از مسیر‌های انتقال سیگنال‌های پیشرفته و سلولی نقش داشتند، و برخی از آن‌ها نیز در گسترش مغز، حافظه و یادگیری تاثیر داشتند.

بر طبق گفته‌های نویسندگان این مقاله، این مسئله که بسیاری از ژن‌ها در میزان ساعت خواب تاثیر گذار هستند، نشان می‌دهد که مدت زمان خواب می‌تواند تحت تاثیر طیف وسیعی از فرآیند‌های بیولوژیکی قرار بگیرد.

خبر خوب این است که، خواب‌های طولانی مدت و یا کوتاه، در امر کاهش طول عمر هیچ گونه دخالتی ندارند و تا به حال هیچ ارتباطی بین این معقوله و طول عمر یافت نشده است. اگر چه، این تنها بخش کوچکی از یک پازل بزرگ است اما همچنان می‌تواند مسئله‌ای جالب باشد.»