تمییز : اسمیت جامد منصوب نکره، که به همراه چهار کلید که در جمله باید باشد همراه است.
کلید ۱: وجود یک اسم تفضیل در جمله
کلید ۲: اسمی که بعد از واحدهای اندازه گیری بیاید تمییز است. واحدهای اندازه گیری مثل: وزن ها- مترها- مساحت- پیمانه ها.
کلید ۳: بعد از هر عددی، معدود می آید، معدود همان تمییز است.
کلید ۴: فعل های مبهم: اسم منصوبی که در جمله قبل خود فعلی با مشتقات زیر داشته باشد آن اسم منصوب تمییز است. ، ازداد- امتلأَ- کبر- قَلَّ- فاض- طاب- فَرَّ- فجر- فتح- انتخبَ- ازهر.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.