از سال ۲۰۰۳ مشخص شده بود که حشرات درد را حس میکنند اما اکنون محققان برای اولین بار متوجه شدهاند که حشرات از دردهای مزمن که مدتها بعد از ترمیم یک جراحت باقی میماند نیز رنج میبرند.
این مطالعه که توسط محققان دانشگاه سیدنی در استرالیا انجام شده است، اولین مدرک ژنتیکی را از عواملی ارائه میدهد که باعث بروز درد مزمن در مگس سرکه میشوند؛ این مطالعه مدرک خوبی است که نشان میدهد چنین تغییرات مشابهی در انسانها نیز موجب بروز دردهای مزمن میشود.
محققان میگویند، بررسی این مکانیزمها میتواند به ابداع درمانهایی منجر شود که برای اولین بار علت بروز دردهای مزمن و نه تنها علائم این دردها را هدف قرار میدهد.
با مطالعه نحوه عملکرد درد در مگسهای سرکه، محققان دانشگاه سیدنی موفق به پردهبرداری از شواهدی شدهاند که نشان میدهد اثرات دردهای مزمن ممکن است طولانیمدت باشند. نتایج این تحقیق میتوانند به پیدا شدن روشهای درمانی تأثیرگذار برای برطرف کردن دردهای مزمن در انسانها منجر شود.
آنها در این مطالعه به یکی از اعصاب پای مگس سرکه آسیب زدند و منتظر شدند تا درمان شود. با اینکه درد حاد اولیه برطرف شده بود اما محققان متوجه شدند که پاهای دیگر این مگس هم فوقالعاده حساس شدهاند. تحقیقات بیشتر نشان داد علت این موضوع از بین رفتن قسمتهایی است که محققان نامش را «ترمزهای درد» گذاشتهاند و در اعصاب شکمی این حشره (که مانند ستون فقرات برای حشرات عمل میکند) جا دارند؛ این اعصاب جابجا کردن سیگنالهای درد را در بدن مگس بر عهده دارند. این ترمزها هستند که تصمیم میگیرند حشره درد را حس کند یا نکند.
محققان متوجه شدند که پس از آسیبدیدگی، عصب آسیبدیده، تمام بارش را در رشته اعصاب خالی میکند و تمام ترمزها را برای همیشه از بین میبرد. در نتیجه آستانه درد برای همیشه تغییر میکند و اعصاب برای همیشه فوق حساس خواهند بود.
به گفته آنها، حیوانات برای زنده ماندن در شرایط خطرناک باید این ترمزها را از دست بدهند، اما زمانی که انسانها این ترمزها را از دست میدهند، زندگی برایشان بسیار سخت میشود. انسانها برای داشتن یک زندگی راحت و بدون درد باید این ترمزها را بازسازی کنند.
محققان خاطرنشان کردند: حالا که میدانیم علت اصلی وقوع دردهای مزمن از بین رفتن ترمزهای درد در اعصاب مرکزی است، در نتیجه با استفاده از درمانهای مبتنی بر سلولهای بنیادی، قادر به درمان ریشهای این دردها و متوقف کردنشان برای همیشه خواهیم بود.
نتایج این تحقیق در مجله Scientific Advances منتشر شده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.