با اندازه‌گیری گرمای تولید شده توسط نقاط کوانتومی و تعیین میزان کارایی بازنشر نور در این نقاط، محققان روشی برای تعیین کارایی نقاط کوانتومی در محدود ۹۹٫۹۹۹ درصد ارائه کردند.

نقاط کوانتومی، ذرات بسیار کوچکی هستند که کاربردهای وسیعی در صنایع الکترونیک، پنل‌های خورشیدی، ادوات تصویربرداری و حسگرهای دوربین دارند، اما عدم قطعیت در کیفیت آن‌ها به عنوان مانعی در مسیر توسعه بازار این نانومواد شناخته شده است.

یک گروه تحقیقاتی روشی برای اندازه‌گیری این نقاط ارائه کرده که از دقت بالایی برخوردار است. نتایج این پروژه در نشریه Science به چاپ رسیده است. دیوید هنیفی از دانشگاه استنفورد می‌گوید: «نیمه هادی رایج به صورت بلورهای منفرد هستند که در شرایط خاصی در خلاء رشد می‌کنند، به همین دلیل ما می‌توانیم آن‌ها را در آزمایشگاه در مقیاس‌های وسیع تولید کنیم.»

این گروه تحقیقاتی روی بازنشر نقاط کوانتومی متمرکز شدند، چیزی که می‌تواند کیفیت این نقاط را نشان دهد. «پاور الیویساتوس» از دانشگاه کالیفرنیا تاکید دارد که این روش اندازه‌گیری جدید می‌تواند به توسعه فناوری‌های جدید و ساخت مواد نوین منجر شود. الیویساتوس می‌گوید: «این مواد بسیار کارا هستند به همین دلیل روش‌های فعلی مشخصه‌یابی نمی‌توانند به دقت نشان دهند که این نقاط چه عملکرد مناسبی دارند.»

نقاط کوانتومی مزیت‌های زیادی دارند، نشانه‌هایی وجود داشت موید این مطلب که نقاط کوانتومی می‌توانند از برخی بلورها عملکرد بهتری داشته باشند، با این حال به دلیل ابعاد کوچک نقاط کوانتومی به نظر می‌رسد که ممکن است میلیاردها نقطه کوانتومی در کنار هم بتوانند کار یک بلور کامل را انجام دهند، همچنین این احتمال وجود دارد که در حین رشد نقاط کوانتومی ساختارهای اشتباهی ایجاد شوند. برای پی بردن به پاسخ این سوالات نیاز به روشی است که بتواند با دقت این نقاط را ارزیابی کند.

با روشی که محققان ارائه کردند می‌توان کارایی نشر را در محدوده ۹۹٫۹ تا ۹۹٫۹۹۹ ارزیابی کرد. در این روش میزان گرمای مازاد تولید شده توسط نقاط کوانتومی ارزیابی می‌شود؛ دلیل این امر آن است که گرما نشان از ناکارآمدی نشر نور است، گام بعدی محققان آن است که باز هم دقت اندازه‌گیری را افزایش دهند.