سپس این اطلاعات را می‌توان به مجموعه‌ای از راهنمایی‌های عملیاتی مرکز اطلاعات زلزله ملی ارسال کرد تا آنها در مورد عملیات جستجو و نجات بهترین تصمیم‌ها را اتخاد کنند.

به گفته این محققان، تصاویر ماهواره‌ای که از هر زلزله به‌دست می‌آید، اطلاعات جدیدی با خود دارد و با کنار هم قرار دادن آن اطلاعات می‌توان اثری که زلزله روی منطقه هدف گذاشته است را به خوبی بررسی کرد.

این اطلاعات به نوبه خود می‌تواند در تخمین اندازه ارائه تسهیلات و خسارت‌های مالی که تخمین آنها در روزها و هفته‌های پس از وقوع زلزله بسیار مهم است، کمک کند.

در حال حاضر اثر زلزله‌های روی‌داده، به وسیله لرزه‌سنج‌هایی که در زمین کار گذاشته شده و فعالیت تمام ارتعاش‌های اطراف زمین را اندازه‌گیری می‌کنند، تخمین زده می‌شود، اما این ابزارها را نمی‌توان در هر کجای زمین جاسازی کرد.

به همین دلیل نمی‌توان بلافاصله پس از زلزله، اطلاعات دقیقی از آن به دست آورد و حتی برخی از زلزله‌ها پیچیده‌ترند و تنها با استفاده از ارتعاش‌سنج نمی‌توان آنها را اندازه‌گیری کرد.

در ضمن متخصصان زلزله برای بررسی زلزله‌ها به علم زمین‌سنجی روی آورده‌اند. این علم، شاخه‌ای از ریاضیات کاربردی است که به اندازه‌گیری و نمایش شکل و ابعاد زمین می‌پردازد.

در این روش برای کامل کردن اطلاعات ارسالی از ارتعاش‌سنج‌ها، ماهواره‌ها و ابزارهای دیگر را به کار می‌برند.

البته این روش جدید محققان دانشگاه آیوا، هنوز کاملاً عملیاتی نشده است اما می‌توان با بررسی اطلاعات دریافتی از ماهواره‌ها، وضعیت زلزله‌ها را کاملاً شناسایی کرد.

به طور مثال، یکی از محققان دانشگاه آیوا، هنگام زلزله ۶.۹ ریشتری اندونزی در سال ۲۰۱۸، تصویر دریافتی از رادار و همچنین تداخل امواج در این زلزله را بررسی و مدلی کامل از این زلزله و محل وقوع آن آماده کرد.

گروه‌های امدادی و عملیاتی، بلافاصله با استفاده از این مدل، پیش‌بینی‌های مربوط به لرزش زمین و اثر تخریبی این زلزله را انجام دادند و توانستند به خوبی به این فاجعه، پاسخ دهند.

عملکرد سریع این محقق، تخمین عواقب زلزله اندونزی را آسان‌تر کرد و عملکرد گروه‌های کمک‌رسانی بسیار بهبود نشان داد.

استفاده از روش‌های ماهواره‌ای برای امور مختلف، از جمله بررسی زلزله‌ها، می‌تواند اطلاعاتی فراهم کند که تمام افراد جامعه از آن بهره‌مند شوند.