به گزارش بهداشت نیوز به نقل از فارس، چگونگی رفتار با نوجوانان و شیوه‌های فرزندپروری والدین اهمیت ویژه‌ای در آموزش، پرورش و رشد فرزندان دارد و بهتر است والدین با فراگیری دانش شیوه رفتار با نوجوان و کاربردی کردن این دانش در سبک پرورشی فرزندانشان مسیر موفقیت را طی کنند.

نکات طلایی برای پدران و مادران:

۱- عزت نفس، اعتماد به نفس و خودباوری فرزندانتان را افزایش دهید

با شناخت و درک ویژگی‌های فرزندتان، احترام گذاشتن به آنان و استفاده نکردن از واژه‌های توهین‌آمیز نسبت به آنها، دوست داشتن و عشق ورزیدن به نوجوان، توقع بجا و صحیح داشتن از آنان و چیزی بیش از ظرفیت و توانایی‌شان نخواستن از آنها، توجه به تفاوت‌ها و پذیرش منحصر به فرد بودنشان و همچنین تامین و فراهم‌سازی زمینه های موفقیت و پیشرفتشان،شرایط و امکانات لازم را برای شکوفا شدن استعدادهای نوجوانتان فراهم کنید.

۲-فرزند خود را به طرف خوب بودن سوق دهید

به جای این که دائم رفتار و خصایص منفی کودک خود را زیر سوال ببرید، بیشتر اعمال و نکات مثبت او را مورد توجه و تشویق قرار دهید.

۳- نظم و انضباط برقرار کنید و در اجرای آن با ثبات باشید

هر جامعه‌ای از جمله خانواده نیازمند قانون و نظم و انضباط است، هدف از قانون کمک به فرزندان برای انتخاب رفتارهای مورد قبول و خویشتن‌داری است.در این رابطه دو نکته حائز اهمیت است، اولا قانون‌ها و مجازات سرپیچی از آنها، منصفانه باشد و به طور دقیق مشخص شده باشند و دوما در اجرای قوانین با ثبات و قاطع بود.

۴- در برنامه‌ریزی‌هایتان زمانی را به فرزندان خود اختصاص دهید و برای آنها وقت کافی بگذارید.

بر حسب شغلتان و سن فرزندتان، هر از گاهی برای مدتی با او باشید، در این رابطه چند نکته را به خاطر بسپارید: در طی این مدت تمام ذهن و حواستان را به با هم بودن بدهید و به کلاس درس و موعظه تبدیل نکنید، به فعالیت و کاری که فرزندتان دوست دارد بپردازید و در صورت امکان فقط شما و فرزندتان باشید.

۵-الگوی خوبی برای فرزندان خود باشید

یادگیری مشاهده‌ای تاثیر زیادی بر پرورش فرزندانمان دارد و یکی از مهم‌ترین الگوهای رفتاری کودکان، والدین هستند، پدری که به راحتی دروغ می‌گوید و حتی گاهی فرزندش را نیز مجبور می‌کند که دروغ بگوید! (تلفن زنگ می‌زند و فرزند خانواده گوشی را بر می‌دارد و می‌گوید فلانی است و پدر به هر دلیلی می‌گوید: بگو خونه نیست!)،چگونه انتظار دارد فرزندش دروغ نگوید.

۶-ارتباط صحیح، مناسب و منطقی با فرزندانتان برقرار کنید

در انجام بسیاری از کارها و تصمیمات، نظر فرزندتان را نیز جویا شوید و از او کمک بخواهید.خواسته‌ها و انتظاراتتان را به وضوح مشخص کنید و توضیح لازم را در مورد اجرای آن ها بدهید، در بحث‌ها فقط سعی در متقاعد کردن فرزندتان نکنید و به نظرات او هم احترام بگذارید.

۷-انتقادپذیر و انعطاف‌پذیر باشید

اگر در مورد خاصی اشتباه کردید، با جرات تمام اقرار کنید و پوزش بخواهید و اگر در اصلاح رفتار فرزندتان درمانده شده‌اید، بی‌درنگ با یک فرد با تجربه یا روانشناس، مشاوره کنید.

۸-نشان دهید که محبت و دوست داشتن شما شرطی نیست

تحت هیچ عنوانی نباید علایق و وابستگی‌های فرزندی و پدر و مادری خدشه‌دار شود، حتی به منظور تنبیه، عباراتی نظیر: دیگه دوست ندارم، اگه این کارو بکنی دوست دارم، تو بچه بدی هستی، از دستت خسته شدم، کاش بچه نداشتم و تو منو خسته کردی را به فرزندتان نگویید، این جملات مخرب هستند و ضربه شدیدی به احساسات و عواطفشان وارد می‌کند.

۹- نیازها و محدودیت‌های خود را نیز مدنظر داشته باشید

پدران و مادران بدانند که همانند سایر افراد دارای نقص و ضعف‌هایی هستند و کامل مطلق نیستند و نیازی به دانستن تمام پاسخ‌ها ندارند. یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات والدین این است که ازدواج و روابط زناشویی خود را در ردیف دوم و ارجحیت پایین‌تری نسبت به رسیدگی به فرزندان خود قرار می‌دهند.

در مطالعات انجام شده بر روی پدران و مادرانی که فرزندان خوب پرورش داده و به اجتماع تحویل داده بودند، مشخص شد که علاوه بر شرایط اولیه پدر و مادر خوب بودن مانند گوش دادن به فرزندشان، کمک بودن برای آنها، محبت و توجه داشتن به آنان و غیره، عامل موثر دیگر این بوده است که بیشتر برای همسر خود اهمیت قائل بوده تا برای بچه‌ها.

در خانواده‌هایی که تمرکز پدر و مادر بیشتر روی بچه‌ها بوده و رابطه زوجین نادیده گرفته شده است، معمولا نه بچه‌ها به موفقیت مطلوبی رسیده‌اند و نه پدر و مادر رابطه خوبی با هم داشته‌اند.