کودکان بسیاری از چیزها را به طور تقلیدی از دیگران یاد می‌گیرند. خوش‌بینی ریشه‌هایش را از خانواده می‌گیرد و برعکس. اگر دلتان می‌خواهد که فرزندتان خوش‌بین بار بیاید،‌ از خودتان شروع کنید.

همه ما دوست داریم که کودکان‌مان را خوش‌بین و مثبت‌اندیش بار بیاوریم،‌ چرا که می‌دانیم منفی‌نگری بیشتر از هر کس و هر چیز به خود آنها آسیب می‌رساند، ‌اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چرا باید به این مساله توجه داشته باشیم و مثبت‌اندیشی کودکان چه اهمیتی دارد؟

مثبت‌اندیشی اثرات درازمدتی روی زندگی کودکان دارد و باعث می‌شود که احساس خوشبختی و رضایت‌مندی بیشتری از زندگی داشته باشند. مثبت‌اندیشی منجر به لذت بردن بیشتر از زندگی می‌شود.

همه ما در هر ملیت و فرهنگی از مزایای مثبت‌اندیشی باخبریم. مثبت‌اندیش‌ها،‌ عمر طولانی‌تری دارند،‌ از سلامتی بیشتری برخوردارند، ‌رفاه مالی بیشتری دارند و از همه مهم‌تر از تمام روابط خود با دیگران راضی و خرسند هستند.

خوش‌بین بودن ما را قادر می‌سازد تا بهتر با سختی‌ها روبرو شویم و برعکس بدبینی در چنین مواقعی منجر به افسردگی می‌شود.

نارضایتی ما از شرایط اقتصادی، سیاسی، حکومتی، ‌آموزشی و … به کودکان‌مان منتقل می‌شود و در واقع باعث می‌شود که آنها از همان خردسالی با تمام این موارد رشد کنند.

راه‌ها و روش‌های زیادی برای ایجاد انگیزه و مثبت‌اندیشی کودکان وجود دارد که انتخاب هر یک از آنها بستگی به خودمان و دیدگاه‌مان دارد.

الگوی خوش‌بینی و مثبت‌اندیشی باشیم

همان‌طور که همه ما آگاهیم، کودکان بسیاری از چیزها را به طور تقلیدی از دیگران یاد می‌گیرند. خوش‌بینی ریشه‌هایش را از خانواده می‌گیرد و برعکس.

اگر دلتان می‌خواهد که فرزندتان خوش‌بین بار بیاید،‌ از خودتان شروع کنید و کمی در افکار خود تجدید نظر نمایید. دست از شکایت کردن و نق زدن‌های همیشگی بردارید.

سعی کنید روی مثبت‌ها تمرکز کنید تا امیدواری را هر روز در خانواده خود پخش کنید.

با فرزند خود صحبت کنید و بگذارید بفهمد که چگونه با افکار مثبت توانسته‌اید بسیاری از مشکلات را برطرف کنید.

کلمه‌ها و گفتار کودک خود را تفسیر کنید

از کنار واژه‌هایی که استفاده می‌کند، ‌به راحتی عبور نکنید.

اگر کلمه منفی به کار می‌برد به او کمک کنید تا کلمه مثبتی را جایگزین آن کند، مثلا من از دختری که دیروز در پارک دیدم متنفرم.

او می‌تواند بگوید که دیروز نتوانستم دختری که دوست دارم را برای بازی کردن پیدا کنم، ‌ولی حتما دفعه دیگر می‌شود.

بار منفی کلمات را کاهش دهید و به گفتار خودتان هم توجه کنید. کلمات مثبت را به جای کلمات منفی به کار بگیرید.

او را تشویق کنید

به کودک خود کمک کنید تا افکاری که به او در زندگی کمک می‌کند و دغدغه‌های ذهنی‌اش را کاهش می‌دهد، ‌یاد بگیرد و در عوض افکار منفی را کمتر کند.

کمک شما بدون شک بسیار موثر خواهد بود و او بیشتر از هر چیز و هر کس به کمک شما نیاز دارد.

برخی داستان‌ها و قصه‌ها را برایش بازگو کنید

قصه‌ها و داستان‌های افرادی که با مثبت‌اندیشی و خوش‌بینی سرانجام مشکلات را کنار گذاشته و قدم در راه موفقیت گذاشته‌اند را برایش بازگو کنید.

حتی می‌توانید داستان زندگی خودتان را نیز برایش تعریف کنید. رسیدن به موفقیت نیاز به تلاش کردن‌های زیاد دارد.

توجه او را به افراد موفق با قدرت‌ها و توانایی‌های مثبت‌اندیشی جلب کنید.

به کودک خود ایمان داشته باشید

این بخش بسیار مهم است. یکی از بهترین هدیه‌هایی که ما می‌توانیم به فرزندان خود بدهیم، این است که به آنها روحیه خوب مثبت‌اندیشی بدهیم.

اگر لازم است زیاد بیان کنید و کلمات مثبت را تکرار نمایید تا جایی که به خودباوری برسند.

اصلا و اصلا به جملات منفی که احتمال داشت والدین شما در کودکی به شما گفته باشند، فکر نکنید.

شما باید از او حمایت کنید و به آنها نشان دهید که باورشان دارید. پیام خود را بلند و رسا به او برسانید.

حق‌شناسی را با فرزند خود تمرین کنید

بخشی از درس مثبت‌اندیشی و خوش‌بینی،‌ مربوط به حق‌شناسی می‌شود.

ذهن ما به طور روانی می‌رود به سمت پیدا کردن خطر در محیط. این واکنش‌ها نسبت به محیط، ما را از هدفی که می‌خواهیم دور می‌سازد.

حق‌شناسی،‌ تشکر کردن،‌ نمک‌شناسی (به اصطلاح عامیانه‌تر) همگی تمرین مثبت‌اندیشی هستند.

شب‌ها قبل از خواب با او تمرین کنید که از خدا به خاطر همه چیز تشکر کند.

تمام این موارد، پر از امواج خوب هستند و این روحیه را در او تقویت می‌کنند.

روی کنترل خشم کودک خود متمرکز شوید

خشم نیز به خودی خود یک نوع حس است که ناشی از درماندگی می‌باشد، درماندگی از کنترل چیزی و یا تغییر وضعیتی که مطلوب نیست.

گاهی اوقات یک نفر دیگر در یک جای دیگر دلیل خشم می‌شود. کودکان به هنگام خشم،‌ احساس می‌کنند که قربانی شده‌اند، اما این حس از حس‌های ثانویه است.

کودک با این حس خود را غمگین و پریشان احساس می‌کند و شروع به سرزنش کردن خودش می‌کند.

اگر به او کمک کنید که خشمش را کنترل کند،‌ تمام این احساسات منفی که در نهایت منجر به بدبینی و منفی‌نگری می‌شود، در او کاهش می‌یابد و یا کنترل می‌شود.

کودکان چگونه می‌توانند به خود کمک کنند تا مثبت‌اندیش باشند؟

برخی از کودکان به طور ذاتی خوش‌بین‌‌تر هستند، ولی معمولا باید این مهارت را کمی در آنها تقویت کرد.

در این امر نه تنها کمک و یاری خانواده بسیار موثر است، بلکه در مرحله اول کودک باید به خودش کمک کند.

گفتگو کردن و صحبت با خود،‌ شیوه مناسبی برای این منظور است.

کودک تمام وقایعی که در طول روز تجربه کرده است را به خودش توضیح می‌دهد و از این طریق یاد می‌گیرد که راحت‌تر با بقیه حرف بزند.

وقتی که بتواند با خودش راحت‌تر حرف بزند، ‌به آن چیزی که می‌گوید راحت‌تر می‌رسد.

این تجربه برای رسیدن به باورهای درست،‌ بسیار قدرتمند است.

ارتباط و وابستگی بین آنچه که می‌اندیشید و آنچه احساس می‌کنید منجر به عملکرد شما می‌شود و مسلما هر چه بهتر بیندیشید و مثبت‌‌تر احساس کنید، عملکرد مثبت‌تری خواهید داشت.

چرا مثبت‌اندیشی و خوش‌بینی برای کودکان مفید است؟

* کودک احساس متعلق بودن و نزدیکی به دیگران می‌کند: کودکان نیز مانند بزرگ‌‌ترها انگیزه‌های‌شان را از محیط می‌گیرند و مثل بزرگ‌ترها احساس خوشبختی یا بدبختی می‌کنند.

عشق بی‌قید و شرط شما به او می‌آموزد که او نیز باید دوست بدارد، انگیزه پیدا می‌کند،‌ حس همکاری‌اش رشد می‌کند، خودش را از دیگران جدا نمی‌داند و قبول می‌کند که جزئی از یک مجموعه کل است، جزئی که به این مجموعه متعلق است و زندگی‌اش در کنار دیگران معنی پیدا می‌کند.

* عملکرد بهتری در مدرسه پیدا می‌کند: کودکان با پرورش حس خوش‌بینی و مثبت‌اندیشی از نظر آموزشی وضعیت مطلوب‌تری در مدرسه پیدا می‌کنند.

در چنین شرایطی آنها راحت‌تر یاد می‌گیرند و موفق‌تر خواهند بود.

* به کودکان کمک می‌کند در مورد علایق‌شان،‌ موفق‌تر باشند: مثبت‌اندیشی و خوش‌بینی به آنها حس قدرت می‌دهد. هر کودکی در شاخه‌ای از کارهای هنری، ‌ورزش، درسی و …، توانایی بیشتری دارد.

برای پرورش استعدادها و توانایی‌های آنها، قطعا لازم است که مثبت‌اندیش باشند. کودکان مثبت‌اندیش، ثبات اخلاقی و رفتاری بیشتری دارند و مصمم‌تر از دیگران تلاش می‌کنند تا به علایق خود برسند.

* روحیه همکاری و کمک به دیگران را بیشتر می‌کنند: همکاری و کمک به دیگران از درس‌های اخلاقی و مهم زندگی است.

برای پرورش اخلاقیات و آموزش درس‌های نخست انسانیت، ‌ابتدا باید بتوان افکار منفی در مورد دیگران را دور ریخت، خطاها را بخشید و از قضاوت‌های سطحی دوری کرد. این کار به آنها کمک می‌کند تا مثبت‌تر فکر کنند.