به گزارش ایسنا؛ مییم آونگ(Mimi Aung)مدیر پروژه بالگرد مریخی می‌گوید: “ما انتظار داریم به زودی آخرین بررسی‌ها، تغییرات و اصلاحات صورت گیرد و تا اواسط تابستان آن را به آزمایشگاه پیشرانش جت برای نصب در مریخ نورد ارسال کنیم.”

وی در مورد موفقیت آمیز بودن این طرح، ضمن اشاره به بررسی‌های همه جانبه کارشناسان می‌افزاید “ما تنها زمانی به موفقیت کامل دست خواهیم یافت که این وسیله بتواند در آسمان مریخ به پرواز درآید”.

در دسامبر ۲۰۱۲، پس از فرود موفق کاوشگر “کنجکاوی” که در دهانه گیل در خط استوای مریخ شروع به بررسی اسرار این دریاچه خشک کرد، ناسا از برنامه بعدی خود برای ساخت یک مریخ‌نورد دیگر که باید در سال ۲۰۲۰ به سیاره سرخ فرستاده شود پرده برداشت.

طبق برنامه‌های فعلی ناسا، این کاوشگر در فوریه سال ۲۰۲۱، در دهانه جزرو(Jezero crater) در منطقه استوایی آن سیاره فرود خواهد آمد. براساس اطلاعیه ناسا در آن دوران، این مریخ‌نورد جانشین “کنجکاوی” خواهد شد و آن را بر همان پایه اما با مجموعه‌ای از ابزارهای پیشرفته‌تر خواهد ساخت.

البته برخلاف سفینه‌های قبلی، هدف اصلی این کاوشگر، جستجوی آب نیست، بلکه بررسی توانایی مریخ برای زیست در گذشته و امروز خواهد بود. یکی از دلایل این تغییر هدف، البته مشکلات سیاسی بین آمریکا و روسیه است. مریخ نورد بعدی، بر خلاف کاوشگر کنجکاوی و مارس اودیسی دو کاوشگر قبلی ناسا، به دستگاه روسینورد(NORD) که برای آشکارسازی آب توسط پژوهشگاه تحقیقات فضایی آکادمی علوم روسیه طراحی شده بود، مجهز نیست.

از سوی دیگر، در مریخ ۲۰۲۰ که هنوز اسم رسمی ندارد، یک میکروفن نصب خواهد شد که ما را قادر می‌سازد صدای مریخ را بشنویم. اگر پرتاب کاوشگر ناسا به تعویق نیفتد، این سفینه قبل از کاوشگر روسی-اروپایی “اگزومارس” در سطح مریخ فرود خواهد آمد.

نوآوری اصلی فناوری سفینه مریخی بعدی ناسا، یک بالگرد کوچک است که به “برادر بزرگ” خود کمک خواهد کرد تا مناطق دورتری را برای جستجوی آثار بالقوه زندگی روی سطح سیاره چهارم منظومه شمسی رصد کند.

این بالگرد قبلاً با موفقیت در آزمایشگاه پیشرانۀ جت ناسا مونتاژ و در شرایط مشابه با آنچه که در مریخ قرار دارند، از جمله با سطح مشابهی از گرانش آزمایش شده است. دانشمندان امیدوارند که بتوانند شاهکار برادران رایت را تکرار کنند و ۱۱۸ سال پس از آنها اولین دستگاه پرنده را – این بار- درسیاره‌ای دیگر به پرواز درآورند.

طبق گفته آونگ، مهمترین آزمایش‌ها از جمله آزمایش دما و ارتعاش در داخل محفظه خلاء همچنین سامانه‌های پروازی که باید بعد از فرود کاوشگر مریخ ۲۰۲۰ در دهانه جزرو برای بلند شدن و پرواز بالگرد بکار رود در آزمایشگاه‌های لاکهید-مارتین، شرکت طرف قرارداد ناسا در این برنامه انجام شده است.

بعد از اینکه دستگاه به آزمایشگاه پیشرانۀ جت ناسا بازگشت، مهندسان قصد دارند باتری‌های قدرتمند خورشیدی را روی آن نصب و آماده سازی قبل از پرواز را تکمیل کنند. به گفته کارشناسان این سازمان، بالگرد در اواسط ماه ژوئیه، به طور کامل آماده پرواز به سیاره سرخ خواهد بود و در آن زمان به مریخ نورد سوار می‌شود.