به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس، «ساندرین تارت» یکی از عصب‌شناسان دانشگاه «کینگز لندن» است که تحقیقاتی را در زمینه ساخت سلول‌های عصبی جدید در بزرگسالان انجام می‌دهد.

وی در یک سخنرانی علمی در مورد تحقیقات خود اطلاعاتی را بیان کرد و گفت: آیا ما می‌توانیم به عنوان یک فرد بزرگسال سلول‌های عصبی جدیدی بسازیم؟ به عنوان یک زمینه تحقیقی نسبتا جدید، هنوز برخی سردرگمی‌ها در مورد این پرسش وجود دارد. چندی پیش یکی از همکارانم به نام رابرت که متخصص غدد است، به من گفت، در برخی از بیماران سرطانی که درمان شده‌اند علائمی از افسردگی وجود دارد؛ من در پاسخ به او گفتم که از نظر من این موضوع قابل درک است زیرا دارویی که شما به بیمارانتان می‌دهید تا از تکثیر سلول‌های سرطانی جلوگیری کند، رشد عصب‌های جدید در مغز آنها را متوقف می‌کند؛ اما رابرت با پاسخ من شگفت‌زده شد و گفت که افراد بزرگسال سلول‌های عصبی جدید تولید نمی‌کنند.

وی افزود: طبق تحقیقاتی که ما در این زمینه انجام دادیم، افراد بزرگسال در فرایندی به نام «نوروژنز» (رشد بافت عصبی) سلول‌های عصبی جدیدی تولید می‌کنند. بیایید به بخش هیجان‌انگیز مغز به نام «هیپوکامپوس» (بخش مرتبط با یادگیری در مغز) که در ارتباط با نوروژنز است، نگاهی بیندازیم؛ این بخش طوسی رنگ در مرکز مغز، محل یادگیری، حافظه، خلق و خو، احساسات عاطفی است اما دانشمندان به تازگی دریافتند که این بخش از مغز می‌تواند عصب‌های جدیدی را نیز تولید کند.

این عصب‌شناس بیان کرد: طبق برآوردهای «جونز فریسن» از انیستیتو کارولینسکا، روزانه ۷۰۰ عصب جدید در هیپوکامپوس ساخته می‌شود. شاید فکر کنید که این میزان در مقایسه با میلیاردها عصبی که ما داریم ناچیز باشد اما زمانی که به سن پنجاه سال می‌رسیم، تمام عصب‌هایی که از زمان تولد داشتیم با عصب‌های بزرگسالی تازه متولد شده جایگزین می‌شوند.

چرا این عصب‌های جدید مهم هستند و عملکردشان چیست؟

ساندرین تارت اظهار داشت: ما می‌دانیم که این عصب‌ها برای یادگیری و حافظه مهم هستند. همچنین ما در آزمایشگاه نشان دادیم که اگر توانایی تولید عصب جدید مغز بزرگسالان را مسدود کنیم درواقع بخش معینی از توانایی یادگیری آنها را مسدود کرده‌ایم.

وی ادامه داد: ما همچنان در حال یادگیری موضوعات زیادی هستیم، بنابراین کیفیت حافظه نیز مهم است و این عصب‌ها برای تقویت حافظه بسیار مفید هستند.

این عصب‌شناس گفت: جالب است بدانید که رابرت تحقیقی را در مورد نوروژنز و افسردگی بر روی حیوانات انجام داد و مشاهده کرد که این حیوانات سطح نوروژنز پایین‌تری دارند اما هنگامی که به آنها داروهای ضد افسردگی تزریق شد عصب‌های جدید افزایش پیدا کردند؛ این موضوع نشان می‌دهد که ارتباط روشنی میان نوروژنز و افسردگی وجود دارد.

ساندرین تارت اظهار داشت: اکنون ما شواهد کافی داریم تا بتوانیم حافظه و خلق و خو را بهبود بخشیم و از افسردگی جلوگیری کنیم.

وی افزود: حال سوال بعدی این است که آیا می‌توان نوروژنز را کنترل کرد؟ پاسخ بله است. مواردی وجود دارد که باعث افزایش میزان نوروژنز می‌شوند که از جمله آن می‌توان به یادگیری و دویدن اشاره کرد؛ از طرفی عواملی از جمله استرس،‌نگرانی، کمبود خواب و پیری وجود دارند که میزان نوروژنز را کاهش می‌دهند.

این عصب‌شناس گفت: آنچه که ما می‌خوریم نیز بر تولید عصب‌های جدید در هیپوکامپوس اثر می‌گذارند؛ به گونه‌ای که مصرف فلانوئیدها در شکلات یا بلوبری و مصرف الکل نوروژنز را کاهش و اسید امگا سه در ماهی، باعث افزایش تولید عصب‌های جدید می‌شود، در عوض، رژیم‌های غذایی سرشار از چربی اشباع شده تاثیر منفی در نوروژنز می‌گذارند.

وی در پایان صحبت‌های خود گفت: گروهی از محققان ژاپنی اعلام کردندکه رژیم‌های غذایی ساده و نرم، تولید سلول‌های عصبی را مختل می‌کند. در مقابل غذاهای ترد، جویدنی و برشته این فرایند را بهبود می‌بخشد.