هنگامی که برخی پروتئین‌ها در معرض تابش لیزر با طول موج‌های مختلف قرار می‌گیرند، شروع به درخشش با طول موج‌های متفاوت می‌کنند. این درخشش را می‌توان با نوع خاصی میکروسکوپ تشخیص داد. این تکنیک که با عنوان میکروسکوپی فلورسنت شناخته می‌شود، یک روش مطالعه بافت زنده در تحقیقات سرطان، بیماری‌های عفونی و رشد اندام‌هاست.

محققان فلورسنت‌های درخشان را با استفاده از مهندسی ژنتیک به پروتئین‌های موردنظر متصل می‌کنند، تا بتوانند رفتار آن‌ها را درون سلول‌ها با استفاده از این تکنیک مشاهده کنند.

پروتئین‌هایی که تاکنون در این تکنیک مورد استفاده قرار گرفته‌اند، دارای اشکالات متعددی هستند، در برابر گرما آسیب‌پذیرند، اندازه بزرگی دارند و تنها در مجاورت اکسیژن درخشش می‌کنند. اما این پروتئین جدید مقاومت گرمایی بالایی دارد و تا ۶۸ درجه سانتیگراد گرما را تحمل می‌کند، ابعاد بسیار کوچکی دارد و در غیاب اکسیژن نیز درخشش می‌کند.

محققان این پروتئین را درون سلول‌های نوعی باکتری شناسایی کردند که در محیط‌های گرم مانند چشمه‌های آب گرم زندگی می‌کند. سپس با مهندسی ژنتیک تناوب دی‌ان‌ای تنها مولفه فلورسنت پروتئین را بازسازی کردند تا اندازه آن کوچک باقی بماند. پس از آن با استفاده از ژنی که پروتئین را درون سلول‌های یک باکتری دیگر کدگذاری می‌کند، باکتری Escherichia coli را به یک کارخانه تولید انبوه پروتئین فلورسنت با خصوصیات منحصربه فرد تبدیل کردند.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Photochemical & Photobiological Sciences منتشر شده است.