رئیس دانشگاه خوارزمی گفت: کشورهای توسعه یافته سهم زیادی در انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند و در این عرصه کنوانسیون‌های جهانی زیادی را تحت پوشش سازمان ملل تصویب می‌کنند اما به آن عمل نمی‌کنند و در اجرا خود را عقب می‌کشند.

عزیزالله حبیبی افزود: در نگاه سیاست اجتماعی، عقب کشیدن کشورهای توسعه یافته در اجرای کنوانسیون‌های جهانی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای یک فرایند بازدارنده است تا کشورهای دیگر را مطیع خود نگه دارند و به تولیدات خود رونق بیشتری دهند.

وی تاکید کرد: امروزه با توسعه شهرنشینی و پیشرفت‌های فناوری در جامعه شهری، تنوع محصولات و تولیدات متنوع رفاه بیشتری را برای بشر به ارمغان آورده است اما به نظر می‌رسد در عواقب این پیشرفت‌ها تفکری نکرده‌ایم که به نظر می رسد برگزاری چنین همایش‌هایی می تواند در ارائه راهکار به مسئولان کمک کند.

رئیس دانشگاه خوارزمی اظهار داشت: دی‌اکسیدکربن، گاز متان و ترکیبات شیمیایی CFC ها، برخی از عوامل افزایش گازهای گلخانه‌ای در جو هستند اما به نظر می رسد آنچه که موازنه طبیعت را به هم ریخته، خارج شدن عوامل طبیعی از تعادل است.

حبیبی گفت: امروزه دولت و نمایندگان به اهمیت برگزاری چنین همایش‌هایی پی برده و متوجه شدند که از دل آن راهکارهای خوبی استخراج می‌شود. به عنوان مثال سال گذشته یکی از دانشجویان در قالب پایان‌نامه خود، آق قلا را به عنوان نقطه ریسک سیل مشخص کرده بود. بنابراین فقط کافی است مسئولان نسبت به خروجی اینگونه پایان‌نامه‌ها و همایش‌ها حساس باشند و قبل از اینکه حادثه‌ای رخ دهد نسبت به آن حساسیت نشان دهند.

*** تغییر اقلیم یک مساله جهانی با راهکاری محلی

همچنین بهلول علیجانی دبیر علمی همایش تغییر اقلیم، پیامدها، سازگاری و تعدیل گفت: تغییر اقلیم یک مساله بزرگ جهانی است و به عنوان مادر تمام مخاطرات در زمین تعریف شده است. ذوب شدن یخ‌ها، آتش‌سوزی جنگل‌ها و از بین رفتن تنوع زیستی گیاهی و جانوری، همه ناشی از تغییر اقلیم است که باید به آن توجه ویژه‌ای شود.

وی افزود: تغییر اقلیم یک مساله جهانی است اما راهکار آن محلی است یعنی هر کشوری باید با توجه به جغرافیا و موقعیت خود و متناسب با شرایط خود راهکار ارائه دهد. اگر قرار باشد دمای زمین ۱.۵ تا ۲ درجه افزایش یابد قطعاً بر روی تمام جنبه‌های زندگی انسان تاثیر می‌گذارد اما به نظر می‌رسد برخی مسئولان و مدیران با هدف توسعه کشور، اجرای راهکارهای کاهش تغییر اقلیم برای آنها دشوار است در حالی که باید در این مسیر سبک زندگی تغییر کند و در مسیر صرفه جویی گام برداشته شود.

علیجانی به اهمیت برگزاری چنین همایش‌هایی با هدف شناساندن عواقب تغییر اقلیم اشاره کرد و گفت: بعد از اعلام فراخوان بیش از ۱۵۰ مقاله به دبیرخانه همایش ارسال شد که بعد از داوری ۶۰ مقاله برای ارائه در همایش برگزیده شد که از این تعداد ۲۰ مقاله به صورت شفاهی و ۴۰ مقاله به صورت پوستر ارائه می‌شود، بقیه مقالات نیز در مجموعه مقالات این همایش چاپ خواهند شد.

اولین همایش تغییر اقلیم، پیامدها، سازگاری و تعدیل با محورهای تخصصی «تغییر اقلیم، مخاطرات محیطی و امنیت انسانی»، «تغییر اقلیم و سیاستگذاری‌های کلان ملی»، «تغییر اقلیم، مردم، سمن‌ها و اجتماعات محلی»، «تغییر اقلیم و تاب‌آوری کلانشهرها» و «تغییر اقلیم، امنیت آبی و مناسبات هیدروپولیتیکی» توسط دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی با همکاری قطب علمی تحلیل فضایی مخاطرات محیطی در دانشگاه خوارزمی برگزار شد.