“پسوریازیس” یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که ممکن است تحت تأثیر تناسبات “شاخص توده بدنی “(BMI) قرار داشته باشد. در واقع بالا بودن توده بدنی، افزایش التهاب پوست را همراه دارد و این بیماری را تشدید می‌کند.

همچنین از آنجایی که بروز بیماری پسوریازیس افراد را به لحاظ اجتماعی گوشه‌گیر و ناتوان می‌کند و موجب کاهش فعالیت‌های جسمی آن‌ها می‌شود خود این بیماری می‌تواند عاملی برای افزایش وزن به حساب آید؛ بنابراین خطر ابتلا به بیماری پسوریازیس ممکن است با افزایش وزن مرتبط باشد. این موضوعی است که محققان دانشگاه بریستول در انگلستان و مرکز اپیدمیولوژی ژنتیک در تروندهایم نروژ به بررسی دقیق‌تر آن پرداخته‌اند.

آن‌ها مؤلفه‌های ژنتیکی تأثیرگذار بر BMI و پسوریازیس را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که هرچه میزان توده بدنی فرد بالاتر باشد، احتمال ابتلا به پسوریازیس در او بیشتر است. اما در بررسی‌های جدید نیز مکانیزم‌ بیولوژیکی مؤثر این موضوع هنوز به طور کامل مشخص نیست و به منظور آگاهی از روش‌های پیشگیرانه و یا رویکردهای درمانی باید تحقیقات بیشتری در این مورد صورت گیرد.

 نتایج این تحقیقات در مجله PLOS Medicine منتشر شده است