پرورش کودک شاد و بالا بردن انگیزه آنها در زندگی برای والدین ممکن است بسیار سخت و چالش‌برانگیز باشد. پرورش کودک شاد به روش‌هایی که احساس شادی را در او برانگیخته کند، صرفا با دانستن اصول اولیه انجام نمی‌شود.

برای پرورش کودک شاد باید تغییراتی در سبک فرزند‌ پروری خود ایجاد کنید.چه‌ها نیاز به تایید و پذیرش در قبال انجام کار‌هایشان دارند. والدین برای کودکان به منزله قطب‌نمای اخلاقی هستند. کودکان مایل‌ هستند درست و غلط اعمالشان را به تایید یا رد آنها بسپارند. تقویت مثبت، یکی از راه‌های پرورش کودک شاد است و باعث افزایش اعتماد به نفس کودک خواهد شد.

به همین دلیل لازم است زمانی که کودکتان کار مثبتی انجام می‌دهد، او را تشویق کنید. البته در صورت انجام کار اشتباه، به هیچ وجه او را تشویق نکنید؛ زیرا تشویق کاذب تاثیر منفی در پرورش کودک شاد دارد و ممکن است بعد‌‌ها همواره منتظر شنیدن کلمات تحسین‌برانگیزی باشد تا به او در رابطه با موضوعات مربوط ، انگیزه دهد.

تحمل کودکان باید در برابر خواسته‌هایشان، تقویت شود. در دنیایی زندگی می‌کنیم که با فشار یک دکمه می‌توانیم خواسته‌هایمان را برآورده کنیم، اجازه دهید کودک به این واقعیت پی ببرد که هر کاری، زمان مخصوص به خودش را دارد. صبر کردن به کودکان یاد خواهد داد که به جنگ با احساس غم و افسردگی بروند و همیشه به آینده امید داشته باشند.

زندگی کردن یک مساله کاملا فردی است؛ اما جنبه‌های اجتماعی به وجود آن معنا می‌دهد. بودن در کنار خانواده و دوستان احساس خوبی در انسان ایجاد می‌کند و خاطرات خوشی را برای آنها رقم خواهد زد.

احتمالا کودکان به راحتی می‌توانند ارتباط صمیمانه با خانواده و دوستان خود ایجاد کنند؛ اما باید یاد بگیرند که با سایر آشنایان و همسایگان خود هم ارتباط برقرار کنند. از آنجایی که کودک در شرایط مختلف به شما وابسته است، به هیچ وجه عشق و محبت خود را نسبت به فرزندتان تابع قید و شرط نکنید.

کودکان در سال‌های اولیه زندگی تنها نسبت به خانواده خود احساس مالکیت دارد و اهمیتی به انسان‌های اطراف خود نمی‌دهند. اما به مرور یاد می‌گیرند که علاوه بر خودشان، افراد دیگری هم وجود دارند.

آموزش همدلی و همدردی با دیگران یکی از روش‌های پرورش کودک شاد است و به او احساس خوشحالی منحصر به فردی خواهد داد که تا به حال آن را تجربه نکرده است. زمانی که کودک رفتار غیرمنتظره‌ای داشت، با او صادقانه صحبت کنید. این رفتار باعث می‌شود که قطب‌نمای اخلاقی‌اش را در جهت درستی تنظیم کند.

برخی از والدین به شدت نگران کودکشان هستند و لحظه‌ای از او چشم برنمی‌دارند. این رفتار باعث حساس شدن کودکان یا وابسته شدن آنها به والدین خود می‌شود. عجله برای متوقف کردن کودکی که در حال انجام دادن کار اشتباهی است، در آینده به او آسیب می‌رساند.

البته به شرطی که این کار برای سلامتی او خطرناک نباشد. در صورت افتادن کودک حین بازی روی زمین، بلافاصله سراغ او نروید. او به تدریج یاد می‌گیرد که گرد و خاک لباسش را بتکاند و از روی زمین بلند شود.

سعی کنید با کودک خود بیشتر وقت بگذرانید. کودکان از یادآوری خاطرات خوشی که با شما دارند، لذت خواهند برد. از بازی‌های گروهی با یکدیگر لذت ببرید. اگر کودک به بازی‌های ویدئویی علاقه دارد، سعی کنید به او بپیوندید و در جایگاه رقیب او قرار بگیرید. سعی کنید در حین بازی از نقش بزرگسال و پدر و مادر بیرون بیایید و دوست و همراه فرزندان خودتان باشید. این بازی‌ها پیوند بین شما را قوی‌تر می‌کند و اعتماد بین طرفین را افزایش می‌دهد.

اکثر کودکان احساسات خودشان را با والدین خود در میان می‌گذارند. عده‌ای این صحبت‌ها را بخشی از بیهوده‌گویی‌های مخصوص دوران کودکی می‌دانند. بگذارید کودکان راجع به مسائل مختلف با شما گفت وگو کنند و این اطمینان در آنها ایجاد شود که شنوندگان خوبی هستید؛ حتی زمانی که در حال صحبت کردن راجع به بخشی از کارتون مورد علاقه‌اش است، شنونده خوبی باشید.

کودکان نسبت به شرایط اطراف خود بسیار حساس هستند. اگر شما احساس خوشحالی و رضایت درونی داشته باشید، این تفکر در کودکان شکل می‌گیرد.