نبی الله مرادی اظهار داشت: برخی به اشتباه قرمزی آب دریاچه مهارلو را ناشی از رشد کشند قرمز می دانند، کشند قرمز در آبهای آزاد و مناطقی از خلیج فارس رشد می کند و دریاچه مهارلو شرایط زیست کشند قرمز را ندارد.
معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس اضافه کرد: جلبک دونالیلا سالینا نوعی ماده بتاکارتن ایجاد می کند که موجب تغییر رنگ آب دریاچه می شود، بتاکارتن خطر اکولوژیک و زیست بوم ندارد و معمولا در فصول خاصی از سال این نوع جلبک شکوفا می شود.
مرادی با بیان اینکه شرایط برای زیست جلبک دونالیلا سالینا اکنون در دریاچه مهارلو مساعد است گفت: شوری زیاد آب و نور فراوان عامل اصلی زیست این نوع جلبک است و احتمالا تا یکی دو ماه آینده همچنان برخی از سطوح دریاچه مهارلو به رنگ قرمز باشد.
وی بیان کرد: مقایسه جلبک دونالیلا سالینا با کشند قرمز بسیار متفاوت است ، کشند های قرمز سطوح آب را به کلی می پوشانند و مانع از زیست جانواران آبزی می گردند در حالی که در دریاچه مهارلو هر چند جانوران آبزی چندانی زیست نمی کنند اما این اتفاق هم هیچگاه روی نمی دهد.
برخی تحقیقات علمی پرورش جلبک دونالیلا سالینا در دریاچه هایی مانند مهارلو ، دریاچه نمک قم و دریاچه ارومیه را فرصتی برای استفاده از منابع مهم تولید کننده بتاکاروتن، حاصل از جلبک سبز تک سلولی دونالیلا می دانند.
در این تحقیقات علمی عنوان شده که دریاچه های نمکی فوق اشباع می تواند منبع اصلی تولید بتاکارتن باشد و تولید تجاری این جلبک را میسر کرده است.
دریاچه مهارلو یا نمک در شرق شیراز واقع شده است.