محققان چینی، انگلیسی و آلمانی در یک مطالعه داده های مشاهداتی و شبیه سازی مدل های آب و هوایی را برای تشخیص تاثیر فعالیت های انسان بر تغییرات دما از دهه ۱۸۶۰ تا ۲۰۰۰، جمع آوری کردند.
آنها تغییرات سالانه چرخه های دمایی مانند تفاوت دماهای تابستان – زمستان را در چهار منطقه متفاوت آب و هوایی از جمله فلات تبت- چینگهای (Qinghai-Tibet Plateau)، اروپا، آمریکای شمالی و شمال شرق آسیا مورد بررسی قرار دادند.
نتایج مطالعه آنها نشان داد که افزایش غلظت گازهای گلخانه ای به طور عمده عامل کاهش تفاوت دما میان فصل تابستان و زمستان در عرض های جغرافیایی بلند قطب شمال است.
به نوشته این مقاله که در مجله Nature Sustainability منتشر شده است، در عرض های جغرافیایی متوسط قطب شمال نیز، انتشار گازهای گلخانه ای که بر اثر فعالیت های انسانی تولید می شوند عامل عمده کاهش تفاوت های فصلی دما است.
با این حال محققان خاطر نشان کردند که کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و آلاینده های هوا می تواند ضعف فصلی دما و اثرات زیست محیطی بالقوه آن را کاهش دهد.