تیم پرنده نگری انجمن سبز «چیا» گونه کمیاب و مورد حمایت موسوم به «سسک ساوی» را در تالاب زریوار مریوان مشاهده کردند که بر این اساس، تعداد پرندگان شناسایی شده در این تالاب به ۲۷۹ گونه رسید.

تیم پرنده نگری انجمن سبز چیا که از سه سال گذشته گونه های زیادی را در تالاب زریوار و حاشیه آن شناسایی کرده است، در تازه ترین مورد موفق به مشاهده و شناسایی گونه کمیاب سسک ساوی شد که در لیست پرندگان حمایت شده و در معرض خطر انقراض است.

یکی از اعضای تیم چهار نفره پرنده نگری انجمن سبز چیا در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: تاکنون حدود ۱۰ قطعه از پرنده سسک ساوی را در تالاب زریوار مشاهده و شناسایی کرده ایم.
جلال پزشک با اشاره به اینکه سسک ساوی پرنده حشره خوار است، اضافه کرد: هم اکنون در حال بررسی زادآوری و عدم زادآوری این پرنده در تالاب زریوار هستیم.
این فعال محیط زیست یادآور شد: تا سه سال گذشته تعداد پرندگان شناسایی شده در تالاب زریوار ۳۴ گونه بود که در طول فعالیت این تیم به ۲۷۹ گونه رسیده است.
به گزارش ایرنا، سسک ساوی پرنده ای است پر جنب و جوش، از خانواده سسک که در مقایسه با دیگر سسک های مشابه دمی نسبتا پهن تر و منقار بزرگتر دارد و از روی صدایش می توان آن را شناخت.
این پرنده خوش صدا کمتر خود را از انظار مخفی می کند، تارک و سطح پشتی این پرنده به رنگ قهوه ای یکدست و سطح شکمی آن سفید مایل به قهوه ای است و بعضا در سینه اش نقاط قهوه ای رنگ تری دیده می شود.
گلویی به رنگ سفید نخودی دارد، پهلوهایش قهوه‌ای مایل به خرمائی کمرنگ است و نوار ابرویی نخودی رنگ ناواضحی در بالای چشمانش مشاهده می شود.
بال هایی نسبتا گرد و دمی قهوه ای رنگ دارد و پرهای زیر دمش نخودی رنگ است. پوشپرهای زیر دمش نسبتا بلند و دمش در انتها گرد است.
نیمه پایینی منقارش زرد رنگ و اغلب در حالی که دمش را اندکی بالا نگه داشته است، روی زمین راه می رود و دمش را به این سو آن سو می چرخاند.
صدای این پرنده از درون نیزار و مانند سسک خالدار، یک سیلاب، شبیه «پیچ » شنیده می شود.
این پرنده در مناطق نیزار و باتلاقی، مزارع با علوفه بلند و بسیاری از مناطق دارای پوشش گیاهی به سر می برد. در ایران ، به طور مهاجر عبوری، در شمال و غرب نسبتا فراوان است و احتمالا در نواحی جنوب غربی دریای خزر تولید مثل می کند.