محققان دانشگاه نیویورک با ردگیری مسیر مهاجرت لاک‌پشت‌های غول‌پیکر جزایر استوایی گالاپاگوس واقع در اقیانوس آرام در طول چند سال دریافتند زمان مهاجرت این لاک‌پشت‌ها با شرایط آب و هوای محلی ارتباط چندانی ندارد.

لاک‌پشت‌های غول‌پیکر جزایر گالاپاگوس فصل خشک را در دامنه های آتشفشانی به سر می‌برند که ابرهای سبک آب لازم برای رشد گیاهان را فراهم می‌کند. این لاک‌پشت‌ها در فصل بارانی به سرزمین‌های پست و سرسبز مهاجرت می‌کنند. محققان پیش از انجام این بررسی‌ها انتظار داشتند زمان مهاجرت لاک‌پشت‌ها در اثر تغییرات آب و هوایی دستخوش تغییر شده باشد، اما چنین نبود.

بسیاری از جانوران از جمله سم‌داران قادرند شرایط آب و هوایی را ردگیری کرده و بر اساس آن زمان مهاجرت خود را تنظیم کنند. محققان با مطالعه زمان مهاجرت لاک‌پشت‌ها تلاش کردند تا بفهمند آیا این جانوران نیز زمان مهاجرت خود را با تغییرات آب و هوایی تنظیم می‌کنند یا خیر و اگر چنین است از چه معیارهایی برای زمان‌بندی بهره می‌برند. همچنین محققان تلاش کردند تا پیامدهای ژنتیکی زمان‌بندی نامناسب برای مهاجرت را بر لاک‌پشت‌ها شناسایی کنند.
در این تحقیقات مشخص شد زمان مهاجرت لاک‌پشت‌ها ارتباط ضعیفی با میزان مه، باران و دمای هوا دارد و افزایش طول دوره خشکسالی انگیزه‌ای برای مهاجرت زودهنگام لاک‌پشت‌ها به سرزمین‌های مرتفع محسوب نمی‌شود. زمان مهاجرت این جانوران در طول سال‌های مختلف دستخوش تغییرات قابل توجهی می‌شود و گاهی تا دوماه جا به جا می‌شود.
این تحقیقات نشان می‌دهد مهاجرت لاک‌پشت‌ها صرفا برای بهره‌مندی از فرصت‌های تغذیه‌ای انجام نمی‌شود. این لاک‌پشت‌ها با تغذیه از گیاهان و انتقال دانه‌ها نقش مهمی در اکوسیستم جزایر گالاپاگوس بر عهده دارند و عدم انطباق زمان مهاجرت آن‌ها با تغییرات آب و هوایی می‌تواند پیامدهای نامطلوبی بر اکوسیستم منطقه داشته باشد.
محققان در تلاشند تا دلایل اصلی تغییر زمان مهاجرت لاک‌پشت‌ها را شناسایی کنند.