به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، با استفاده از روش یادشده تکثیر مرواریدهای مصنوعی هم امکان پذیر می‌شود و از این محصول خاص می‌توان در حوزه‌های گوناگونی استفاده کرد.

مروارید از طریق قرار گرفتن در پوشش صدفی مستحکمی تولید می‌شود و دارای ریزساختارهای متنوعی است که حاوی کلسیم، صفحات کربنات و ملاتی از جنس بیوپلیمر است.

مدل مصنوعی مروارید که با همکاری محققان آمریکایی و سوئیسی تولید شده نیز کم و بیش دارای همین ترکیبات است. اما برای افزایش دوام آن از اوره و مقدار بیشتری کلسیم نیز استفاده شده است. باکتری که برای تولید مروارید مذکور به کار گرفته شده، Sporosarcina pasteurii نام دارد و واکنش میان اوره و این باکتری باعث شکل گیری یک لایه باریک از کربنات کلسیم و کریستال‌هایی می‌گردد که در نهایت مروارید مصنوعی را شکل می‌دهد.

در ادامه این فرایند از باکتری دیگری به نام Bacillus licheniformis استفاده می‌شود که ترکیب آن با مواد قبلی به شکلگیری لایه‌ای از یک پلیمر مستحم بر روی لایه کربنات کلسیم می‌انجامد. تکمیل این فرایندهای شیمیایی برای تشکیل باکتری در مجموع یک روز به طول می‌انجامد. پژوهشگران هم اکنون در تلاش برای یافتن راهی به منظور تسریع این فرایند هستند.