بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی است که عمدتا در بخشی از مغز که مسئول حرکات طبیعی است خلل وارد می کند. پارکینسون می تواند در مدیریت تعادل و راه رفتن همینطور در مسائل مربوط به جنبش سبب ایجاد مشکلات شود.احتمال بروز بیماری پارکینسون در افراد بالای ۶۰ سال و در مردان نسبت به زنان بیشتر است.

در پارکینسون، سلول های عصبی در ناحیه ای از مغز که دوپامین را تولید می کند، دچار اختلال یا مرگ می شوند. این امر منجر به از دست دادن سلول های عصبی تولید کننده دوپامین- یک ماده شیمیایی مغزی است که به کنترل حرکت کمک می کند- می شود و منجر به نشانه هایی مانند لرزش، حرکات آهسته و سفتی ماهیچه ها می شود.

علائم

بیماری پارکینسون ممکن است علائم حرکتی یا مواردی که عموما بر جنبش فرد تاثیر می گذارد را ایجاد کند:

لرزش

سفتی عضلات، پاها یا بدن.

حرکات آهسته، از جمله آهسته بودن برای شروع حرکات

مشکلات تعادل، راه رفتن با گام های کوتاه که ممکن است تعادل را از بین ببرد و خطر سقوط را افزایش دهد.

علائم معمولا در طول زمان به آرامی رشد می کنند و در مراحل اولیه بیماری نیز دشوار به نظر می رسند. علاوه بر این، پیشرفت علائم و شدت آنها می تواند از یک نفر به فرد متفاوت باشد.

علل پارکینسون بیشتر شامل مشکلات حرکتی است البته علل غیر حرکتی نیز دارد که شامل موارد زیر است:

اختلالات خلقی افسردگی و اضطراب

تغییرات شناختی که بر حافظه، تفکر، قضاوت و توانایی فکر کردن تأثیر می گذارد.

اختلالات بویایی. کاهش حساسیت به بو یا از دست دادن حس بویایی

مشکلات. بلع

مشکلات جویدن و خوردن.

تغییرات گفتاری

تغییرات دست خط

مشکلات خواب و بی خوابی، خستگی روزانه و رویاهای زنده

یبوست.

سرگیجه سرگیجه هنگام ایستادن پس از نشستن یا دراز کشیدن