به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، مأموریت خارقالعاده و رکوردشکن ناسا برای مطالعه خورشید یک بار دیگر به همراه چند رکوردشکنی جدید یک گام موفق دیگر برداشت.

این مانور که “پریهلیون”(perihelion) یا حضیضخورشید نامیده می‌شود، رسیدن کاوشگر به نزدیکترین فاصله ممکن با خورشید است که برای دومین بار این کار توسط پارکر در حالی که حدود ۲۴ میلیون کیلومتر بالاتر از سطح خورشید بود، انجام شد. این همان فاصله‌ای است که این فضاپیما در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۱۸ در نخستین شیرجه خود به آن رسید.

هر دوی این شیرجه‌ها رکورد قبلی را که توسط مأموریت “هلیوس ۲”(Helios 2) در سال ۱۹۷۶ ثبت شده بود، شکستند تا پارکر تبدیل به کاوشگری شود که نزدیکترین فاصله با خورشید را تجربه کرده است. اما پارکر همچنان به شکستن رکوردهای خود در طول این مأموریت ادامه خواهد داد تا در نهایت به فاصله ۶ میلیون کیلومتری بر فراز سطح این ستاره برسد.

فرآیند مشابهی در مورد سرعت پارکر نیز در حال انجام است. این کاوشگر در دو شیرجه خود به سرعت حدود ۳۴۳ هزار کیلومتر در ساعت رسیده است که آن را تبدیل به سریع‌ترین ساخته دست بشر کرده است، اما قرار است پارکر در آینده نزدیک سریع‌تر حرکت کند تا رکورد خود را بشکند.

این شیرجه‌ها برای دانشمندان و مهندسان ناسا اضطراب‌آور است، زیرا کاوشگر از چند روز قبل از شیرجه و چند روز بعد از آن ارتباطی با زمین ندارد. این سکوت رادیویی به این دلیل طراحی شده است تا تمرکز فضاپیما بر روی سالم نگه داشتن ابزارهای خود در پشت سپر حرارتی ضخیم خود باشد تا آنها را از گرمای باور نکردنی جو بیرونی خورشید (تاج خورشیدی) محافظت کند.

پس از اینکه فضاپیما بعد از شیرجه دوباره از مدار خورشید عقب نشینی کرد، داده‌های جمع‌آوری شده در طول مانور به دانشمندانی که مشتاقانه منتظر این اطلاعات هستند مخابره می‌شود. محققان امیدوارند از این داده‌ها برای درک بهتر تاج خورشیدی استفاده کنند، جایی که دما به میلیون‌ها درجه سلسیوس می‌رسد.

تاج خورشیدی همچنین منبع تولید بادهای خورشیدی است که جریان‌های ثابتی از ذرات باردار هستند که از خورشید منتشر می‌شوند و در سراسر منظومه شمسی جریان دارند.

از آنجا که باد خورشیدی می‌تواند مدارهای ارتباطی و ناوبری در مدار اطراف زمین را مختل کند، دانشمندان امیدوارند از داده‌های کاوشگر خورشیدی پارکر برای درک بهتر این بادهای خورشیدی و منبع آنها استفاده کنند.

پارکر در تاریخ ۱ سپتامبر بار دیگر به خورشید شیرجه خواهد زد و سپس از جاذبه سیاره زهره برای تنظیم مسیر خود استفاده می‌کند. پارکر در هر دور کمی به خورشید نزدیکتر می‌شود.

این کاوشگر در طول مأموریت هفت ساله خود، ۲۴ شیرجه به خورشید را تجربه خواهد کرد تا با نظاره خورشید ازنزدیکترین فاصله ممکن به اسرار آن پی ببرد.